Tíbrá - 01.01.1893, Blaðsíða 37

Um liávetnr sjer hreiður út á haflnu býr,
. þá drjúg er nótt, en dagur rýr.
Nefið er breitt, nokkuð langt, en pipurt þó,
kunnur er við Sikileyjarsjó.
Nú er átrúnaðurinn á honum horfinn með
öllu; hann heitir öðrum nöfnum konungsfiskari
og ísfugl (alcedo), hefir langt, sterkt, oddhvasst
nef, stutta vængi og stjel, er blágrœnn á lit,
og slær í ryðrauðan málmlit. Hann situr á
viðargreinum nálægt vötnum, og steypir sjer
þaðan niður eptir litlum fiskum og vatnskvik-
indum, verpir í djúpum holurn við sjó eða vötn,
og býr til hreiður sitt úr uppælubeinum fiska
þeirra, sem hann gleypir.
Svona hl.jóðar sagan hans fyr og nú.
Feldu g’uði vegu þína.
Páll Gerharð, sem var eitthvert hið ágætasta
sálraaskáld í Þýzkalandi, var prestur í Berlín-
arborg frá 1654 til 1666. Um þær mundir gaf
stjórnin út það boð, að kirkjur Lúthers- og
Zvinglistrúarmanna skyldu sameinast; en þær
greindi talsvert á í trúaratriðum. Páli Gerharð,
sem var strangur Lútherstrúarmaðúr, fannst,
að samvizka sín leyfði sjer það ekki, og var
þess vegna á móti því. Það bakaði honum reiði
hins þýzka kjörfursta Friðriks Vilhelms, og kom
3