Tíbrá - 01.01.1893, Page 34

30
heimskunni, og þannig myndast og iagast alltr
hvað eptir sinni tegund. Jeg skal, af því þið
enn eruð börti, útlista þett;i betur fyrir ykkur,
svo þið getið orðið hyggin af heimskunni, því
til þess eru víti að varast þau«. Þú varst for-
vitinn Eggert og vildir ekki bíða til morgun-
dagsins eptir gjöf þinni, en af því að þú ljezt
forvitnina ráða við þig, hefur þessi dagur orðið
þjer og ykkur eins mæðusamur, eins og hann
annars hefði verið ykkur gleðilegur, þvi í dag
hentar þjer allt annað en í gær. Af þvi þú
ætlaðir þjer sjálfur að grípa inn í gang þess
hlutar, sein fyrir fram var ákvarðaður og ekki
mátti breytast, þá verður sá hlutur þjer til
sorgar í stað gleði. Þegar þú eldist, muntu opt
verða var við, að guð fer þannig með okkur.
Hann dregur að fá okkur þessa eða þessa gjöf
til þess tima, sem hann sjer hentugan til þess.
En stundum viljum við sjálíir skapa þennan
tíma eptir eigin velþóknan, eins og við trúum
ekki guði fyrir þvi; af því við erum frjálsar
verur, heppnast okkur það opt, en þá fáum
við líka að reka okkur á, að okkar vizka nær
skammt, og hin góða gjöfin verður hefndargjöf,
eins og treyjan þjer; hegningin felst í heimsk-
unni sjálfri. En hefðum við látið hlutina hafa
sinn eigin gang, hefðum við gert okkur á-
nægða með guðs tíma, sem er beztur, þá hetði
farið öðru vísi. Hann getur tekið í taumana