Tíbrá - 01.01.1893, Page 42

38
sorg, er þitt særða hjarta
særir, i burt þú hrind.
Ekki ert þú sá herra,
sem öllu ráða skalt;
guðs vísdóms völd ei þverra
og vel hann gerir allt.
Hann láttu, herrann vísa,
hafa sín frjálsu ráð;
máttinn hans muntu prísa
og miklu föðurnáð,
alvöldum þegar armi
ástríkur drottinn hár,
hann af þjer ljettir harmi
og hvarma þerrar tár.
Vera má við hann tefji
að votta kærleik sinn,
og sig andvörp þín hefji,
án þess hann gegni um sinn;
já, þjer í raunum þínum
á þá leið virðast kann,
sem að hann gleymi sínum,
er sorgar byggja rann.
En sjái hann það og sanni,
að sjertu honum trúr,
þeim myrkva mæðu ranni
hann mun þig frelsa úr.