Lítið ungsmannsgaman - 01.01.1852, Blaðsíða 26

26
sjer á bak, og hristi sig, unz hann gat ekki
lengur haldift sjer. Fjóröa morguninn gat maft-
urinn haldift sjer fostum á baki dýrsins, hvern-
ig sem j>aft hristi sig. jiá leggur {>aft á áliðn-
um degi til sunds með manninn á bakinu, og
syndir meft hann til eyjarinnar. 3>egar maður-
inn kemur í land, gengur hann upp á eyna,
og bendir bjarndýrinu að koma á eptir sjer.
Hann gengur heim til sín á uiulan {)ví, og læt-
ur {>egar mjólka beztu kúna í fjósinu, og gef-
ur dýrinu að drekka nýmjólk eiris og þaðvildi;
síftan gengur hann á undan því til fjárhúss síns,
lætur taka 2 vænstu sauftina og drepa, bindur
{)á saman á liornunum, og lætur um þvert bak
á dýrinu. Já snýr það til sjáfar og syndir
út til unganna. En {>á var glefti mikil í Grims-
ey, {>ví meðan eyjarmenn horfðu undrandi ept-
ir bjarndýrinu, sáu þeir skip koma úr landi,
er sigldi hraðbyri til eyjarinnar; væntu þeir
þar hinna sendimannanna meft eldinn.
14. Eiríkur hnngjari.
Sá atburður varð fyrir stuttu í fjölmennri
borg, að þangað kom kveld eitt vagn, er tvær
hefðarfrúr sátu í; en vagninum stýrði maður