Lítið ungsmannsgaman - 01.01.1852, Blaðsíða 61

61
snúa sjer við, því þá var tunnan óðar í hælun-
um á honum; ekki gat hann híeldur stokkið
yfir hana, því liann varð að neyta allrar orku
til að spyrna á móti henni, svo liún ekki skyldi
velta ofan á hann. Með þessum aðburðum var
hann þá að glíma við tunnuna alla nóttina;
smámjakaði hann sjer apturábak undanhenni,
unz bæði voru komin niður á jafnsljettu. Var
þá bangsi kominn að niðurfalli af þreytu. Hann
snautaði þá í burtu og leit hornauga til tunn-
unnár, en hóndi hló á eptir honum, og hafði
upp frá því hjall sinn í friði fyrir honum.
26. Dat/legur speyill r/uÓs dývðar.
1. Daglegt brauð er eitt af þvi, sem lætur
oss sjá og þreifa á, hvílíkur guð er; því fyrst
og fremst lærir þú af þrí að þekkja yuðs ást-
rika föðurhjarta. Sjerhver faðir gefurbiirnum
sínum að horða, og gjörir það með glöðu geöi;
eins gjörir líka faðir vor allra á himnum. Og til
þess að vjer skyldum ekki gleyma að nefna
hann þessu nafni, þá skapaði hann ossþannig,
að vjer skyldum finna til hungurs og þorsta,
og ekki geta lifað matlausir, eins og englar.
Hungur og þorsti á því að leiða oss til guðs,