Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1937, Page 23

Eimreiðin - 01.10.1937, Page 23
EIMREIÐIN MIKLABÆJAR-SÓLVEIG 367 — Já, sem ráðskona. Þú hefur nú um margra ára skeið stjórn- að heimili mínu með svo mikilli prýði, að slíks munu fá dæmi. En--------- en nú er ég að hugsa um að breyta til. Sólveig: Hvað meinarðu? Sr. Oddur: Ja, ég meina, að ég' hef verið svo lengi ógiftur, að -— það er að segja, að — að ég er að hugsa um — að kvong- ast og . .. Sólveig (grípur fram i): — Hvað segirðu!? Að kvongast!? Sr. Oddur: Já, — nú er ég að hugsa um að gifta mig, en -— en — það er altaf vandi að velja sér konu, eins og þú veizt. Sólveig: Það ætti nú ekki að vera svo mikill vandi íyrir þig. Sr. Oddur (drekkur, gengur um gólf og vefst vandræðalega tunga um tönn): Ég veit ekki almennilega, hvernig ég á að koma orðum að þessu, Sólveig, svo að þú skiljir, hvað mér býr 1 bi'jósti. Ég er hræddur um að þú reiðist mér, ef ég segi þér alt eins og er. Sjáðu nú til! Við erum búin að vera! svo lengi sanian, Sólveig, að við ættum að vera farin að þekkja hvort annað, en — en ég er samt hræddur um þú reiðist mér. Sólveig (niðurlút): — Ég reiðist þér ekki, Oddur. Sr. Oddur: Ég ætla þá að spyrja þig, hvernig þér lítist á ráðahaginn. Sólveig (sem misskilur alt): — Þú veizt minn hug í því máli. Sr. Oddur (sem gengur um gólf og tekur ekkert eftir svip- brigðum hennar): í morgun ákváðum við brúðkaupsdaginn, Vlð séra Jón Sveinsson, en það verður ekki fyr en í sumar. . . . Sólveig: Ha? Sr. Oddur: ... að ég giftist Guðrúnu dóttur hans. Sólveig (missir staupið á gólfið. Undrun og reiði lýsa sér i svip hennar scm snöggvast, en alt i einu brosir hún glaðlega °9 gengur nær séra Oddi): —• Þú sagðir þetta svo eðlilega, að eg var nærri farin að trúa því. Sr. Oddur (er í sýnilegum vandræðum. Leggur frá sér staupið): — Eðlilega. — Auðvitað sagði ég það eðlilega. Sólveig: Þú hefur ætlað að leika á mig og verið búinn að hugsa þig um? Sr. Oddur: Hugsa mig um? Já ég' var búinn að hugsa mig um, hvað ég ætti að segja til þess að ... Sólvcig: . .. gera mér hverft við. Þér tókst það líka. (Leggur
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.