Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1937, Page 50

Eimreiðin - 01.10.1937, Page 50
394 MARÍA LEGST Á SÆNG EIMREIÐIN Nú er frá Ejrjólfi að segja. Hann var vel ríðandi að því leyti, að liestur hans var traustur, en gatan var krákustígur l'remur en vegur. Hófar og vatnsrensli höfðu um liana fjatlað frá landnámstíð, og mislynd veðrátta feykt ryki í liana og úr henni, sitt á livað. Steinar stóðu út úr götubörmunum hér og þar og á- reittu fótleggi hestsins, og snyddur stungust upp í hóftung- urnar, og skeifur skripluðu á hnöllungum. Bugður og sneið- ingar seinkuðu förinni. Yfir heiði var að sækja og þó ekki bratta. En hesturinn var fimur í limaburði og fastur á fót- um, sótti i sig veðrið og drýgði fjörsporið, eftir því sem reiðin lengdist. Eftir tveggja tíma ferð var staðar numið við bæjardyr Bjargar yfirsetukonu, og var þá dagsglóran dvínuð. Eyjólfur kvaddi hurðar, og kom liúsbóndi til dyra. Komu- maður spurði eftir Ijósmóður. Maðurinn strauk sig um enn- ið. »Hamingjan hjálpi nú upp á sakirnar, hún er í bólinu og tekur ekki á heilli sér, eymsli og slepja eins og gerist og gengur um kvenfólk. En samt er hún vön að rísa upp, þeg- ar hún er sótt til sængurkvenna. Við sjáum nú til, og á hana verður að kvaka. Gefðu hestinum tuggu við fjóshlöðu- dyrnar og gaktu svo í bæinn«. — Björg ljósmóðir var roskin kona, feitlagin og taugaveikluð, ólærð, en svo heppin, að hvert handtak hennar blessaðist, sem svo var kallað. Hún var gædd þeirri alúð í viðmóti, að hver og ein sængurkona treysti henni og varð vongóð, þegar Björg hafði lieilsað henni og lagt hendur yfir hana. Nú þeg- ar nauðsyn kallaði, spratt hún á fætur og týgjaði sig í skyndi, var ferðbúin eftir liálfa klukkustund og komin út á hlað. Bóndi hennar fylgdi að bakþúfu og lyfti henni í söðulinn; því að skifti voru höfð á hnakk og kvensöðli. Húsbóndinn hélt á ljóskjmdli í hendi og fj'lgdi að túngarðshliði. Hann bauð að lána Ijósfærið. »1 þessu náttmyrkri er götuskömmin ósýnileg, og þú verður, Ej'jólfur, að ganga á undan og lýsa eftir stígnum«. Ej'jólfur hálf-hló: »Hesturinn minn sér í myrkri og er o- vanur ljóstýru; ekki geng ég á undan honum, hann verður að rata og ráða ferðinni, sá grái, og við Björg löfum á lion-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue: 4. Hefti (01.10.1937)
https://timarit.is/issue/312365

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.

4. Hefti (01.10.1937)

Actions: