Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1937, Side 72

Eimreiðin - 01.10.1937, Side 72
416 NONNI ÁTTRÆÐUR eimbeiðin föðurnum. Frú Sigríður var ímynd hinnar góðu og ástríku móður, sem einungis helgar sig uppeldi harna sinna og ann þeim hugástum. Með umhyggju og mildi, samfara móður- legum strangleika, vakir hún yfir sérhverju fótmáli þeirra og gerir aðeins það, sem hún hyggur vera þeim fyrir beztu. Fru Sigríður var kona guðhrædd mjög og gerði alt sitt til þess að hafa áhrif á börn sín í þá átt. Verður ekki annað sagt en að henni hafi tekist það í ríkum rnæli. Hlýtur hverjum og einum að renna til rifja, sem les síðustu áminningar hinnar guðhræddu móður, þegar Nonni yfirgefur hana og heldur af stað til ókunnra landa. Það er ekki lítil fórn, sem þessi þreklundaða kona færir, að senda barn sitt þannig frá sér út í óvissuna, vitandi vel, að svo kunni að fara, að hún líti hann aldrei framar í þessu lífi. F'rásögn síra Jóns um skiln- aðarstundirnar og seinustu dagana, sem hann dvelur á æsku- stöðvum sínum, eru svo áhrifamiklar og hugnæmar, að ó- hætt mun mega fullyrða, að þær séu eitt af því bezta, sein ís- lenzkar bókmentir hafa upp á að hjóða. Skilningurinn á sál- arlífi unglingsins og tilfinningum móður hans er svo næm- ur, að furðu gegnir. — Þetta innilega samband milli þeirra mæðgina hélzt alla æfi, þrátt fyrir það þótt þau væru svo fjarri hvort öðru. Um þetta kemst hann svo að orði:1) „Þeg- ar ég misti Manna litla og elsku móður mína, var ég sviftur þeirri jarðnesku huggun, sem ég mest gat treyst. Óhugsandi er, að jarðnesk ást geti verið hreinni og sterkari en sú, sem ég bar til þeirra.“ Og svo bætir hann við: „Það er vonin ein — um að fá að líta þau aftur í æðra heimi, sem veitir mér styrk.“ Kemur þarna fram hin einlæga trú, sem svo mjög ein- kennir öll skrif síra Jóns. — Fám árum eftir að þeir Manni voru horfnir af landi hurt, fluttist frú Sigríður til Vestur- heims og settist að í Kanada. Þar andaðist þessi góða kona i hárri elli hinn 31. dag marzmánaðar 1910. Dvaldist hún lengst af á heimili Friðriks sonar síns í Winnipeg, sem ávalt reyndist henni hinn bezli sonur. — Þeim hjónum varð alls 8 harna auðið. Þegar Sveinn féll frá, voru aðeins 5 þeirra á lífi, 3 drengir og 2 stúlkur. Var hið elzta þeirra, Bogga, á 16. ári, en hið yngsta aðeins á þriðja ári. Hin þrjú létust öll 1) Nonni og Manni: í niðurlagi sögunnar „Nonni og Manni fara á sjó.“
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.