Eimreiðin - 01.07.1943, Qupperneq 59

EIMREIÐIN'
FÓRN ÖRÆFANNA
235
Hún hét Snjáfríður.
Saga hennar yrði hvergi skráð, án hjálpar bræðranna.
prestsins og flakkarans, er glæddu og gæddu ljósi og líl'i, svo
að blindir sáu, haltir gengu, dauðir risu upp. í ljósi þvi bar
orð af orði, verk af verki verks.
Saga Snjáfríðar er skráð við Ijós prestsins úr blóði flakk-
arans — kannske „hinn fróði“.
Einhver átti eftir bók, i öðru landshorni. Flakkarinn þangað,
i'áðinn fjármaður eða kaupalingur. Skjóða ávallt a lians baki,
J'itgögn og skræður.
Jafnt sem hann gætti sauða hónda eða prests, lagðist hann
niður á svellum úti og reit skræðu þá alla, er hann lanað
hafði, ellegar það eitt úr iðrum hennar, er hann vanhagaði
nð vita. En þá klakinn brást, hallaði hann sér að fjárhússtoð-
l»n í mánaskini á nóttu.m og starfaði þar að gagnsemi sinna
i'itninga. Og nær skriflindir hans þurru, eður nýttust eigi,
Þá spretti hann sér blóðs og hafði letur sitt þar af.
Svo varðveittust fræði landsins.
þáttur.
Seytján öldum eftir daga Heródesar konungs i Júdeu vai
llPPi bóndi nokkur norður á íslandi, sitjandi á eignarjörð
Skálholtsstóls í Tungu Kalmans, ins suðureyska, sem í land-
námi flutt hafði i hálendið frá Katanesi við Hvalfjörð.
K dögum bónda þess, er saga vor greinir, var langt um liðið
K’á landnámi. Eigi höfðu húshættir batnað frá öndverðu og
kd Jiess tíma. Fornu hjáleigurnar: Kötlutún, Brenna og Hall-
dórstóttir undir Kleppum J)á löngu í auðn komnar. Og er saga
Vor gerðist, var þar kölluð Litla-Tunga, er hið fyrsta höfuð-
h°lið staðið hafði og Kalmari setti bú. Var fyrir aldalöngu
hið fornasta höfuðbólið uppblásið i auðn og melahrjóstur af
eyðingu skóga. En sjálft höfuðbólið flutt næst þeim stað, er
1111 stendur, og ])á, er saga vor gerðist, almennilega kallað
E.ihnanstunga sökum munnmýktar eða hleypidóma.
Kirkja var ])á i Kalmanstungu, annecteruð með Husafelli
°S Stóra-Ási.
Nafn bónda þess, sem þarna bjó, er saga vor greinir,
héi eigi nefnt. Honurti hel'ur verið fyrirgefið.
skal