Eimreiðin - 01.07.1943, Blaðsíða 70

246
FÓRN ÖHÆFANNA
EIMBEIÐIN
Við hótunina lilossaði upp skapgerð stúlkunnar.
„Ég tek guð lil vitnis, að ef ég eignast barn, skal ég ekkí
lcenna það. nokkrum öðrum en þér. Og dreptu mig þá strax,
ef þú þorir! “
„Leggurðu guðs nafn við hégóma, bölvaður heiðinginn!“
og rak lienni svo duglegan kinnhest, að hún hrataði við og
féll á hendur.
En nú gaús upp í stúlkunni allt það frumstæða, er hún átti
í fari sinu. Hún snérist til varnar.
Eins og sært villidýr, sem á líf sitt að verja, sveif hún á
bónda og heit hann í handlegginn.
Maðurinn riáði í hár hennar og sneri liana niður, svipti
klæðum hennar og dró yfir höfuð, slengdi henni yfir hné sér
og flengdi hana nakta. Hún hljóðaði ekki, en ýskraði út á
milli samanhitinna tannanna, hamslaus af smán og kvölum:
„Það fylgir þér draug-aug-ur. Og ef þú misþyrmir mér svona,
djöfullinn þinn, þá skal ég ganga aftur og drepa þig!“
En bóndinn Iét sér ekkert segjast við þær hótanir; hýddi
stúlkuna miskunnarlaust, unz hann hafði að fullu svalað
reiði sinni og losta, og skildi hana eftir nær dauða en 1 ífi-
Þessi siðasti atburður gerðist fyrir ol'an háls. Hún hafði
verið að 'smala og á heiinleið, er bóndi sat fyrir henni. Hún
])orði ekki heim til bæjar, en faldi sig í jarðfalli til kvölds.
Bóndi fór heim með búsmalann. Svo kom dimm og köld
septembernóttin, og það rigndi ineð hálfgerðum krapaskúr-
um, og stulkan lá úti alla nóttina. Það var hræðileg nótt. Hún
var sársvöng og illa klædd. Allar hryllilegustu sögur nm
dularverur, skrímsl og forynjur, urðu að veruleika þessa
löngu, dimmu, 'votu og köldu nótt. Hefði orðið vitskert eða
beðið bana, ef Skuggi-Tryggur hefði ekki verið hjá henni-
Þjáningar stúlkunnar, þessa nótt, voru skelfilegar. Það blæðn
í augum. í dögun var hún orðin útlits eins og norn, sem vakað
hefur heila öld. Er nóttin fór á, skreiddist hún í pöldrurnai.
þar sem troðningar Norðlingaleiðar rísa upp frá Hvítá.
lét lnin fyrirberast um nóttina. Þar var ekki eins óttalegt, af
því að þar voru mannavegir. Hún var að vona, að einhverj"
miskunnsamir ferðamenn færu þar um nóttma; ætlaði að