Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1943, Side 70

Eimreiðin - 01.07.1943, Side 70
246 FÓRN ÖHÆFANNA EIMBEIÐIN Við hótunina lilossaði upp skapgerð stúlkunnar. „Ég tek guð lil vitnis, að ef ég eignast barn, skal ég ekkí lcenna það. nokkrum öðrum en þér. Og dreptu mig þá strax, ef þú þorir! “ „Leggurðu guðs nafn við hégóma, bölvaður heiðinginn!“ og rak lienni svo duglegan kinnhest, að hún hrataði við og féll á hendur. En nú gaús upp í stúlkunni allt það frumstæða, er hún átti í fari sinu. Hún snérist til varnar. Eins og sært villidýr, sem á líf sitt að verja, sveif hún á bónda og heit hann í handlegginn. Maðurinn riáði í hár hennar og sneri liana niður, svipti klæðum hennar og dró yfir höfuð, slengdi henni yfir hné sér og flengdi hana nakta. Hún hljóðaði ekki, en ýskraði út á milli samanhitinna tannanna, hamslaus af smán og kvölum: „Það fylgir þér draug-aug-ur. Og ef þú misþyrmir mér svona, djöfullinn þinn, þá skal ég ganga aftur og drepa þig!“ En bóndinn Iét sér ekkert segjast við þær hótanir; hýddi stúlkuna miskunnarlaust, unz hann hafði að fullu svalað reiði sinni og losta, og skildi hana eftir nær dauða en 1 ífi- Þessi siðasti atburður gerðist fyrir ol'an háls. Hún hafði verið að 'smala og á heiinleið, er bóndi sat fyrir henni. Hún ])orði ekki heim til bæjar, en faldi sig í jarðfalli til kvölds. Bóndi fór heim með búsmalann. Svo kom dimm og köld septembernóttin, og það rigndi ineð hálfgerðum krapaskúr- um, og stulkan lá úti alla nóttina. Það var hræðileg nótt. Hún var sársvöng og illa klædd. Allar hryllilegustu sögur nm dularverur, skrímsl og forynjur, urðu að veruleika þessa löngu, dimmu, 'votu og köldu nótt. Hefði orðið vitskert eða beðið bana, ef Skuggi-Tryggur hefði ekki verið hjá henni- Þjáningar stúlkunnar, þessa nótt, voru skelfilegar. Það blæðn í augum. í dögun var hún orðin útlits eins og norn, sem vakað hefur heila öld. Er nóttin fór á, skreiddist hún í pöldrurnai. þar sem troðningar Norðlingaleiðar rísa upp frá Hvítá. lét lnin fyrirberast um nóttina. Þar var ekki eins óttalegt, af því að þar voru mannavegir. Hún var að vona, að einhverj" miskunnsamir ferðamenn færu þar um nóttma; ætlaði að
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.