Eimreiðin - 01.07.1943, Side 107
EIMREIÐIN'
RADDIR
283
lanrti til Stokkhólms, en var þá
aigerlegá farinn aö heilsu.
°<to Luihn þráði ekkert heit-
ar en fá að lifa þann dag, er
Noregur yrði aftur frjálst land
°g hann gæti aftur horfið heim
sem frjáls maður. Hann er r.ú
látinn, en stundin nálgast óð-
um, að aftur verði dagur í
Noregi.
29. júní 1943.
J. H.
ISI;ENZK ÚRVALSRIT. Hjálmar
Jóns
Jói
. iSon Há Bólu: LJÓÐMÆLI.
• «nas Jónsson gaf út. Rvk. 1942.
„ 0tiaútgáfa Menningarsjóðs.)
'ninla kraftaskáldið frá Bólu cr
iier enn í •
laust l>a elnu sinni og þó vafa-
ekki í siðasta sinn, endur-
'iorinn cn *
héiV ’ ■ arum eftir burtför sina
aðei U.1 heinii' vísu er þetta
nivai ftf kvæðum hans og
tint t' 011 ftest liið liezta mun hó
úrvais1!' 1>að á vel við’ að íslenzk
sjóðs °r hókaútgáfa Menningar-
ljóðskMdU1 hefjÍSt á ritum bezta
Hailct.- lS i>essa lands, Jónasar
röðinniUSséPnhar’ °S . að næstur 1
Hjá]ni hinn stórhrotni öreigi
1 Poh- * IÓnsson> sa er borinn var
l>ess 1Cgar.eftÍr fœðinguna, tiJ
hans ,, S'eitin tælíi yi8 uppeldi
bvi si,g SCm jm’ðsunginn var, nær
aÖ p U °s niu únum síðar, eftir
lengvn- S,Ul’ Sem engiun mau nú
i>Ungor\ tlUt’ hafði haldið lujög
regn hí l.l lðu yfir kistu hans. En
hlmiUSÍns buldh eftir það, úr
dimmum skýjum á svarta kistu
skáldsins, eins og náttúran sjálf
vildi þvo af skáldinu þá smán, sem
litlir menn. vildu á hann hreyta,
og þannig Jivarf þessi píslarvottur
tíðarandans og þröngsýninnar nið-
ur í dökka, mjúka mold. —
Allar kynslóðir liafa gott af þvi
að lesa Bólu-Hjáimar, hinn mesta
málara meðal islenzkra þjóðskálda.
Ekki er þar með sagt, að dómar
hans um samtiðarmenn sina séu
með öllu réttin, þvi Hjálmar Iiefur
verið stórhokki mikill og viðkvæm-
ur mjög, orðhákur og ófyrirleitinn,
unað illa fátækt og umkomuleysi,
—■ maðurinn, sem að líkamlegu og
andlegu atgervi var borinn til met-
orða og valda. —-
A undan kvæðunum er ævisaga
Hjálmars, allítarleg og ágætlega
rituð, eftir Jónas Jónsson. Er þetta
vafalaust hezta og réttasta ævisaga
Hjálmars frá Bólu, sem til er, sam-
in af mikilli vandvirkni og næmum
skilningi á skáldinu og samtið