Eimreiðin - 01.10.1945, Blaðsíða 80

304
ELLIHEIMILIÐ
EIMREIÐIN
á mig. Nei, liann skal aldrei inn á mitt ellilieimili, liaun eða liór-
an lians!
ANNA: Og svo yrði auðvitað næstur liann Siggi í Borunni.
SNORRASEN: Siggi í Borunni! Ég ætti nú ekki annað eftir
en að fara að byggja yfir hann Sigga, þann bölvaðan druRusokk.
Ég veit, að þú manst, Tómas, allar vammirnar og skammirnar,
sem hann bar upp á mig í Eyrarbúðinni fyrir þrem árum eða
svo. Örguslu svívirðingar, sem liægt er að liugsa sér og ein-.
tómar lygar. Og fjöldi manns lilustaði á þetta og liló að karlinum.
ANNA: Ætli það kæmi þá ekki næst röðin að benni Gunnu
gálu, sem þeir kaRa liana Gunnu þína. Hún er komin fast að
sjötugu og liggur upp á bláfátækri systur sinni, sextugri og
lieilsutæpri. Ég býst við, að fólkið liérna segði, að hún ætti inni
fyrir því bjá þér. Hitt gamla fólkið á lieimRinu liefði víst Hka
gaman af því þá að spyrja hana eittlivað nánar um kunnings-
skapinn ykkar, þegar hún var yngri.
SNORRASEN (önugur): Ekki vil ég að liún Gunna fari þangað.
Það má víkja einhverju að henni án þess.
ANNA: Við ráðum víst ekki mikið við það, pabbi!
SNORRASEN (æstur): Ja, ég tek ekki í mál, að hún fari
þangaö.
ANNA: Ekki veit ég livern ég á að nefna næst. En það
mætti segja mér, að þeir flýttu sér að senda liann Sölva gamla
]>angað, til Jiess að losna við allt argið og Rlindin úr honum
xit af því, livað bann telur að þeir leggi sér Htið úr sveitar-
sjóðnum. Manni er sagt, að oddvitinn sé orðinn bara dauðhrædd-
ur við karlinn.
SNORRASEN (öskuvondur): Hann Sölva gamla! Nei, fari
}>að norður og niður! Hann skal aldrei inn fyrir mínar dyr!
Ég bef aldrei sagt ykkur það áður. En ])að var einu sinni fynr
eittbvað 15 árum, Jiegar ég riikkaði bann um skuhlina og við
vorum einir á kontórnum og enginn frammi í búðinni, a®
Jiaim réðist á mig og barði mig til óbóta. Hann er þrælsterkur
og mesti fantur, eins og allir vita. Ég skreiddist með naumindum
lieim til mín og lá rifbeinsbrotinn liálfan mánuð eða meira i
rúminu á eftir. Og svo ætti ég að fara að brúka mína peninga til
]>ess að ala þetta lielvíti, liann Sölva gamla, fyrir ekki neitt og