Eimreiðin - 01.05.1960, Blaðsíða 31

EIMREIÐIN
119
Selárdalur.
sýnt, að lokið mundi prestskap
séra Jóns, sem og varð. Komst
dtengur þessi á átjánda ár. Eftir
hann orti séra Tón kvæðið Sorsin
< Nain.
Uppreisn fékk séra Jón árið
1772 og þá Stað í Grunnavík, en
j’étt um þær mundir ól Jórunn
°num annað barn, og lauk þá
^ftur prestsskap hans. Varð þeim
^ðum að miklu böli, að þeim
Jyldi meinað að eigast, en Brynj-
Ur var eftir sem áður ófáanleg-
U* til að gefa samþykki sitt til
r^ðahagsins. Aftur á móti var nú
Unnið kappsamlega að því að stía
þeirn sundur. Á séra Jón þá að
hafa kveðið vísuna:
Sorgarbára ýfir und,
elda rasta njórunn.
Freyju tára fögur hrund,
falleg varstu, Jórunnl
Lýsir séra Friðrik Eggerz Jór-
unni þó heldur ferlega og getur
þess, að sannast hafi á séra Jóni, að
ást hafi hulið lýti. Er óþarfi að
birta þá lýsingu hér, en hún á að
styðjast mjög við lýsingu séra Jóns
sjálfs á Jórunni, lýsingu, er kemur
frarn í óheflaðri vísu, sem hann á
að hafa um hana kveðið, er hún