Eimreiðin - 01.05.1960, Blaðsíða 93

„Sæluhús" listamanna
Eitt af skáldum þjóðarinnar hef-
ur nýverið sett á stofn eins konar
sæluliús í miðbænum í Reykjavík
tyrir listamenn og listunnendur,
enda er þar oft margt um manninn
af þess konar fólki, er kemur þang-
að til þess að blanda geði og ræða
uni skáldskap og listir.
Er hér átt við Blóma- og list-
munakjallara Vilhjálms skálds frá
Skáholti, sem er í bakhúsinu við
Aðalstræti 9. Á skömmum tírna hef-
Ur kjallarinn hans Vilhjálms orðið
uúðstöð listamanna og hafa flestir
af helztu rithöfundum og lista-
mönnum landsins lagt þangað leið
úna, þegið kaffisopa hjá skáldinu
°g skrifað nöfn sín í gestabókina,
eu það er eina gjaldið, sem greiða
þarf fyrir kaffið. Þeir einir skrifa
f gestabókina, sem þegið hafa kaffi,
°g ber bókin það með sér, að Vil-
hjálmur er þegar búinn að bera
rumlega þúsund gestum kaffi frá
Wí kjallarinn var opnaður.
En jjetta er einungis í hjáverkum
gýrt. Atvinnuvegurinn er blóma- og
ústmunaverzlun. Vilhjálmur hefur
8ert þennan gamla, niðurgrafna
^•jallara að mjög vistlegum stað,
j^álað hann smekklega og bægt
urtu sjógangi með dæluútbúnaði,
en Ejallarinn liggur undir sjávar-
utáli og sækir sjórinn fast á við stór-
streymi.
^leðfram veggjunum eru sýning-
aiborð og bókahillur með bókum
^ruissa góðskálda, en á borðin er
raðað útskornum listmunum, út-
stoppuðum fuglum, refum, mink-
um og fleiri dýrum, og ennfremur
má þar sjá forkunnarfögur skips-
líkön, sem Halldór Sigurbjörnsson
frá Ási hefur gert. Á veggjunum
eru málverk eftir ýmsa kunna lista-
menn, t. d. Kjarval, Engilberts, Jón
Þorleifsson, Ferro, Hafstein Aust-
mann, Veturliða Gunnarsson, Jó-
hannes Geir, Sverri Haraldsson, Sig-
fús Halldórsson, Svein Björnsson
o. fl. Og mitt í þessu öllu eru hæg-
indi — hin notalegasta setustofa
píanetta á palli fyrir hljómlistar-
unnendur, og síðast en ekki sízt
blómahaf, sem ber ilm og unað um
þennan dimma og loftlitla kjallara.
Eitt sinn, er vér komum við í
kjallaranum hjá Vilhjálmi, spurð-
um vér hann hvernig honum félli
kaupmennskan, því satt að segja
álitum vér að honum væri annað
lagnara en sölumennska og fjár-
málasýsl.
„Blessaður vertu,“ svaraði skáld-
ið, „ég er enginn nýgræðingur í
þessu. Ég hefi mörg undanfarin ár
selt blóm undir beru lofti. Og ég
kann ágætlega við þetta. Málverkin
og listmunirnir bæta líka upp
blómasöluna. Ég hef ánægju af því,
hve margir hafa gaman af að koma
hingað til mín, jafnvel þótt þeir
séu ekki að verzla. Eins og þú sérð,
er þetta ekki eins og venjuleg verzl-
un. Það má engu síður líta á þetta
sem lista- og dýrasafn. Hingað