Uppeldi og menntun - 01.01.2002, Síða 141

KATRIN FRIÐRIKSDOTTIR OG SIGRUN AÐALBJARNARDOTTIR
Mér finnst skipta sköpum að skólinn sé notalegur vinnustaður; að þar
sé góður andi og börn geti umgengist hvert annað af virðingu og tillits-
semi; að þau geti farið frjáls um skólann og verið hjá öðrum kennurum
án þess að það sé eitthvert tiltökumál.
Þegar Anna skrifar í vinnubækur nemenda er orðanotkun hennar áþekk því sem ger-
ist í kennslustundunum: „Frábært hjáþér Unnur. Þetta er hreinasta snilld." Þessi orða-
notkun virðist í samræmi við það sem hún telur mikilvægast að nemendur tileinki
sér í grunnskólanámi, virðingu fyrir sér og öðrum og öðlist jákvæða sjálfsmynd.
Anna hækkar röddina ekki oft og notar skammir takmarkað. Hún virðist stundum
kjósa að grínast með atvik sem ef til vill mætti líta svo á að ástæða væri til að ávíta
nemendur fyrir. Anna segir að reynslan hafi kennt sér að það gefist oft betur að líta á
skoplegar hliðar mála og draga athyglina þannig frá neikvæðri hegðun. Hún tekur
þó skýrt fram að hegðun geti verið með þeim hætti að það sé ekki nokkur önnur leið
fær en að ræða alvarlega við viðkomandi nemanda eða nemendahóp.
Stjórnunarhættir Önnu einkennast öðru fremur af því að vera þátttakandi og
virkja nemendur í því sem unnið er við hverju sinni, hrósa þeim, hvetja og benda á
nýjar leiðir við leit að lausn viðfangsefna
Með hliðsjón af kennslustíl í Itkani um uppeldissýn (sbr. 1. töflu) má sá að kennslu-
stíll hennar fellur vel að því sem segir um gagnvirkar og jafnvel gagnkvæmar aðferð-
ir. Hún leitar eftir sjónarmiðum nemenda, trúir á getu þeirra til að leysa mál og hvet-
ur þá til þess. Nemendur hafa ákveðið svigrúm til að taka ákvarðanir, t.d. í tengslum
við val á námsefni eða leikjum.
Ef litið er á 3. töflu sést að þau atriði sem Anna telur mikilvæg í vinnu með nem-
endum (sbr. „hugsun um leiðir") eiga sér stað í daglegu skólastarfi hennar. Erfiðara
er að meta hvort og þá með hvaða hætti Anna vinnur með þau atriði sem snúa að
henni sjálfri (sbr. „vinna með sjálf"). Ljóst er þó að hún hefur ígrundað mikilvægi
þess að vinna með sjálfa sig. Ekki er ólíklegt að það komi beint og óbeint fram í starfi
með nemendum, þótt erfitt sé að segja til um það með hliðsjón af þeim gögnum sem
hér eru til umfjöllunar.
Þegar á heildina er litið, virðast skýr tengsl milli markmiða, leiða og framkvæmd-
ar í bekkjarstarfi hjá Önnu Arnardóttur.
139