Tímarit lögfræðinga - 01.01.1953, Blaðsíða 18

12
Tímarit lögfrœOmga
Meirihlutinn, fjórir dómendur hæstaréttar, felldi fó-
getaúrskurðinn úr gildi. Þar með varð fógeti skyldur til
þess að taka refsfeldinn úr vörzlum Guðmundar Sigurðs-
sonar, skyttunnar, ef með þyrfti. Meirihlutinn reisir niður-
stöðu sína á því, að refurinn var auðkenndur sérmerki og
auðþekkjanlegur frá öðrum refum samskonar. Svo virðist
meiri hlutinn telja nokkurs um vert, að eigandinn, Björn
Pálsson, tilkynnti hvarf hans og gerði leit að honum. Svo
má og vera, með því að þar með var sýnt, að hann hugðist
að handsama dýrið sem fyrst aftur, áður en hann hugði, að
það kynni að verða skotið. Svo virðist og sem meirihlutinn
telji það styðja niðurstöðu sína, að refurinn hafi, að því er
virðist, haldið sig við byggð þessa daga, sem hann fór frjáls
ferða sinna. Sjálfsagt er ekki átt við það, að ráða megi af
þessu nokkuð um animus revertendi hjá dýrinu, heldur hitt
raunverulega, að meiri líkur væru til þess, að það fyndist
og næðist, dautt eða lifandi, meðan það hélt sig í eða við
byggð.
Höfuðatriði máls þessa sýnast vera þessi, er meirihluta
hæstaréttar hafa auðvitað verið ljós:
1. Dýrið var undirorpið eignarrétti tiltekins manns, þá
er það slapp úr refagarði.
2. Dýrið var þeim manni svo merkt, að hann hefði getað
helgað sér það, ef á hefði þurft að halda.
3. Eignarrétturinn fellur ekki niður fyrir það eitt, að
dýrið sleppur úr gæzlu, jafnvel þó að það sé eða geti verið
skaðsamlegt. Þetta atriði veldur því, að heimilt er að leggja
það að velli, en ekki endalokum eignarréttarins.
4. Eignarrétturinn helzt, þar til er aðrar staðreyndir
koma til, sem samkvæmt réttarreglum valda endalokum
hans. 1 refsfeldarmálinu virðast þær staðreyndir ekki
hafa gerzt. Með refinn varð ekki farið sem res derelicta,
er hann var sloppinn úr gæzlu, enda sýndi eigandinn í
verki, að hann hafði fullan hug á að handsama dýrið aftur.
Eignarréttur að hlut helzt, þó að hans verði ekki neytt,
svo lengi sem tiltekinn aðili getur helgað sér hann, enda
hafi ekki aðrir t. d. unnið eignarhefð á honum, eða eignazt