Tímarit lögfræðinga - 01.01.1953, Side 56

50
Tímarit lögfrœöinga
ef hann reyndist óhæfur, og skipa honum fjárhaldsmann.
Sakir þessarar vanrækslu héraðsdómara var málsmeðferð
og dómur ómerkt og máli vísað frá héraðsdómi.
Mat og slcoðun (Hrd. XXIII. 503).
Deilt var um galla á vöru, sem send var héðan til firma
í Danmörku. Matsgerð og skoðunar, sem þar fór fram, var
ekki talin veita fullnægjandi sönnun um galla vörunnar,
með því að sendanda hennar og seljanda var ekki veittur
kostur á því að gæta réttar síns við gerðina sjálfa, enda
þótt umboðsmaður hans væri viðstaddur staðfestingu henn-
ar fyrir dómi og hreyfði þá engum andmælum gegn henni.
Hins vegar var ekki fundið að því í hæstarétti, þótt matið
hefði framkvæmt einungis einn matsmaður, með því að það
er rétt samkvæmt dönskum lögum.
Milliríkjadómslcöp („international procesréttur")
(Hrd. XXIII. 503).
Einungis einn maður framkvæmdi skoðun og matsgerð,
sem fram fór í Danmörku samkvæmt dómskvaðningu þar.
Með því að þetta er rétt samlcvæmt dönskum lögum, taldi
héraðsdómari það ekki veikja sönnunargildi matsgerðar.
Hæstiréttur taldi sönnunargildi hennar veikjast fyrir það,
að gagnaðilja matsbeitanda var ekki veittur kostur á því
að vera við gerðina sjálfa, en nefnir hitt atriðið eigi, og
verður að skilja það svo, að hæstiréttur fallist á skoðun hér-
aðsdómara um það, enda er hún í samræmi við það, sem
almennt er talið um það efni („locus regit actum“).
Námssamningar (Hrd. XXIII. 368).
P gerðist prentnemi hjá G samkvæmt iðnaðarnámssamn-
ingi. Skyldi P vinna 48 stundir á viku fyrir tilskilið kaup,
en 42 stundir þann tíma, sem hann sótti iðnskóla, og þó fá
sama kaup. Skólanámi iauk P vetri fyrr en áætlað var, og
vann svo 48 stundir á viku eftir það, þann tíma, sem áætl-
aður hafði verið til skólanámsins. Fyrir þá tíma, samtals
150, sem hann hefði þannig unnið G fram yfir það, sem