Tímarit lögfræðinga - 01.01.1953, Síða 51

Frá hæstarétti janúar—október 1952
45
Hinn 10. febrúar 1949 hafði G gefið út handhafaveð-
skuldabréf með tryggingu í annarri eign. Það þótti víst, að
eftirstöðvar þessa skuldabréfs væru til komnar við fyrir-
fram greidda leigu af húseigninni F, og að bréfið væri því
séreign S. Kröfum G um það, að húseignin og veðskulda-
bréfið skyldi draga undir félagsbú þeirra, sem skipta skyldi
vegna lögskilnaðar hjónanna, var því hrundið.
Kaup og sala (Hrd. XXIII. 80).
Hinn 2. júní 1948 létu þeir 0 og Þ, sem búsettir voru á
Snæfellsnesi, þriðja mann í Reykjavík gera kaupsamning
þess efnis, að 0 lofaði að selja og Þ lofaði að kaupa
húseign 0 fyrir tiltekið kaupverð, sem greiðast skyldi með
því, að Þ tæki að sér greiðslu veðskuldar, er á húseigninni
hvíldi og hitt í peningum, þar af kr. 5000,00 við undirskrift
samningsins. Samningurinn var þó ekki undirritaður þá
þegar, enda hafði Þ þá ekki inar tiltelcnu 5000,00 kr. Sam-
kvæmt málflutningnum fyrir hæstarétti virðist O hafa
tjáð Þ, að hann vildi ganga frá kaupsamningnum strax eða
í síðasta lagi 4. júní 1948, en þann dag að morgni ætlaði
hann að fara vestur á land. Síðar um daginn 2. júní veitti
O Þ frest til þess að afla téðra 5000,00 kr., og næsta dag,
3. júní, ákváðu þeir að hittast, enda hafði Þ tjáð O, að hann
hefði þá aflað nefndrar fjárhæðar. Bauð Þ þá fram kr.
1000,00 í peningum og kr. 4000,00 í ávísun á banka. Inn-
stæða var ekki til fyrir upphæðinni, en Þ tjáði bankastjóra
hafa lofað honum láni, sem greitt yrði í ávísunarreikning
hans. Þetta tilboð taldi O ófullnægjandi, og kvaðst hafa
sagt Þ, að ekki yrði úr kaupunum. Að kvöldi sama dags
kom Þ í húsið, þar sem O hélt til í Reykjavík, með fjár-
hæðina, að hans sögn, enda hafi O lofað að verða þar stadd-
ur. O mótmælti þessu, og ekki gat Þ sannað það. Þ höfð-
aði síðan mál á hendur O, sem þegar 5. júní hafði gert
kaupsamning um húseignina við tvo menn aðra, og krafð-
Jst þess meðal annars, að O yrði dæmdur bundinn við
gerninginn, sem ritaður var 2. júní 1948. Sú krafa var
tekin til greina í héraðsdómi, enda sést ekki, að yfir-