Tímarit lögfræðinga - 01.10.1953, Page 63

Tímarit lögfrceðinga
253
mörk sett. Hvernig sem á þessari vöntun stendur, þá þarf
hún ekki að koma að sök, því að ákvæði 2. málsgr. 68. gr.
hegningarlaganna má hafa til fyllingar fyrirmælum 18. gr.
laga 1932. Má samkvæmt 2. málsgr. 68. gr. dæma réttinda-
sviptingu 6 mánuði ið skemmsta og ekki lengur en 5 ár,
og því frá 6 mánuðum til 5 ára, eða ævilangt.
Eins og getið var, verður réttindasvipting eftir 18. gr.
ákveðin með dómi að undangenginni rannsókn og málsvörn
lögum samkvæmt. En réttindasvipting, einnig sakir skottu-
lækninga, má samkvæmt 19. gr. laga nr. 47/1932 verða
með ákvörðun ráðherra. Samkvæmt 1. málsgr. 19. gr. á
landlæknir að áminna þann lækni eða þann, sem lækninga-
leyfi hefur, ef hann „fer út fyrir verksvið sitt“, auk ann-
ari-a ávirðinga, sem einnig kunna að varða við einhver
fyrirmæli 1.—7. tölul. 15. gr. téðra laga. Áminningarvald
landlæknis tekur því til hvers manns með lækningaleyfi,
takmörkuðu sem ótakmörkuðu, er talinn er sekur um
skottulækningar. Landlæknir á að áminna, ef hann verður
,,þess var“, að aðili fremji eða hafi framið brot þessi. Það
er sjálfsagt gert ráð fyrir því, að landlæknir áminni að
rannsökuðu máli og einslega með þeirri háttvísi, sem
embættismanni í svo virðulegri og ábyrgðai'mikilli stöðu
ber að beita. Svo mun vera ráð gert fyrir því, að ekki skuli
frekari aðgerðum beitt, ef aðili verður fyllilega við áminn-
ingum landlæknis, eða ef svo skyldi reynast, að læknir
hefði verið hafður fyrir rangri sök. En niðurfall sakar
sýnist þó því skilyrði bundið, að læknir sé ekki sannur að
eða sakaður um „einhverja óhæfu“ í læknisstörfum. Ef
svo þykir vera eða læknir skipast ekki við áminningu land-
læknis, þá skal hann „lcæra“ málið fyrir ráðherra, sem
getur úrskurðað missi lækningaleyfis á hendur inum
kærða. En aðilja er heimilt að bera það mál undir dóm-
stóla, 2. málsgr. 19. gr. Er ósennilegt, að ráðherra beiti
þessari heimild sinni, nema að undangenginni rannsókn,
enda megi teljast hættulegt, að aðili haldi lækningaleyfi
sínu, þangað til dómur fellur í máli hans.
Um IV. Upptaka samkvæmt 69. gr. almennra hegningar-