Tímarit lögfræðinga - 01.06.1961, Blaðsíða 7

vrði hér á landi kennsla i guðfræði og lögfræði. Fram-
vinda þessara mála varð hins vegar sú, eins og fyrr var
sagt, að Latínuskólinn var endurbættur og sérstakur
prestaskóli stofnaður.
Þegar landlæknisemhættið var stofnað, 18. marz 1760
hófst nokkur kennsla í læknisfræði hér á landi. Samkv.
erindisbréfi fyrsta landlæknisins — Bjarna Pálssonar —
var hlutverk lians m. a. að kenna lækningar a.m.k. fjór-
um efnilegum skólapiltum, er síðar yrðu skipaðir læknar
i fjórðungum landsins. Bjarni lcenndi nolckrum mönn-
um og luku fjórir prófi hjá honum. Nemendum var
veittur nokkur styrkur og síðar — 1768, voru þeim, er
lækningaprófi lulcu hér, veitt sömu foi’réttindi til Garðs-
vistar og aði'ir íslenzkir stúdentar við Hafnarháskóla nutu,
þó með þvi skilyrði, að þeir tækju examen artium. Prófið
hér veitti víst aðeins rétt til að stunda lækningar hér á
landi, en ekki annars staðar i ríki Danakonunga. Lækna-
kennsla þessi hélzt til 1830, en féll þá niður, enda var
skylda til hennar felld úr erindisbi’éfi landlæknis 25/2
1824. Þegar er Alþingi var endurreist, tók það mál þessi
til meðferðar. Einkum lét Jón Hjaltalin landlæknir mál
þessi til sin taka og fékk þvi loks framgengt, að hon-
um var heimilað með Kg. úrsk. 29/8 1862, að bi'autskrá
stúdenta, er hjá honum höfðu numið, með réttindum
til almennra læknisstarfa hér á landi. Náminu skyldi
haga á svipaðan hátt og greint var í erindisbréf 29/8
1862. Jón Hjaltalín hélt uppi læknakennslu, þar til lækna-
skóli var stofnaður með lögum nr. 5 11/2 1876. Samkv.
þeinx skyldi landlæknir vera forstöðumaður skólans, en
auk hans tveir kennarar. Náminu skyldi hagað sem
næst því sem gerðist við erlenda háskóla, og þá senni-
lega lxelzt háskólann í Kaupmannahöfn. Þess her þó að
gæta, að Jón Hjaltalín hafði vei'ið í Þýzkalandi og fór
að ýmsu leyti sínar eigin leiðir.
Innlend lagakennsla átti lengi'a í land, því að hún
komst ekki á fyrr en lagaskólinn var stofnaður með
77m arit lugfrieðinga
53