Tímarit lögfræðinga - 01.06.1961, Síða 13

og íslenzkri menningarsögu og einn i sögu íslands. Þeir,
sem vita, hve nauðsynlegt það er fyrir hvern mann, sem
vill læra íslenzku til nokkurrar hlitar, að kunna önnur
germönsk mál, t. d. sér í lagi gotnesku, og jafnvel hin
fjarskyldari indoevrópeisku mál, svo sem fornindversku,
og aS bera nokkurt skjm á samanburðarmálfræSi, þeir
geta farið nærri um, hve mikil vöntun það er, að ekki
er neinn kennslustóll i öðrum málum en íslenzku og enginn
í samanburðarmálfræði. Lika er hætt við, að kennslan í Is-
landssögu komi ekki að fullum notum, þar sem enginn
kennslustóll er í almennri sagnfræði, og enginn i sögu ann-
arra Norðurlandaþjóða. Ég tek þetta aðeins fram sem
dæmi þess, live mikið vantar við heimspekideildina, af
þvi að það er svo bagalegt fyrir kennsluna í islenzkum
fræðum. Stærðfræðisdeild og náttúruvísinda vantar alveg.
Það vantar því mikið á, að Háskóli íslands fullnægi
þeim kröfum, sem menn eru vanir að gera til háskóla
nú á dögum, og er þess þó ógetið, að háskólinn á enn
ekkert hús fyrir sig og eigur varla svo teljandi sé.....
Franrtíð háskólans er undir þvi komin, að honum takist
æ betur og betur að ávinna sér traust og hylli þjóðar-
innar, því að það er hún, sem ber hann uppi af almanna
fé, og til fulltrúa hennar verður að leita um fjárveiting-
ar til allra nauðsynlegra umbóta.
I annan stað er framtíð háskólans komin undir kennslu-
kröftum lians og námskröftum. Það er svo um hverja
kennslustofnun, að hún getur ekki þrifizt, nema hún eigi
góða og samvizkusama kennara og námfúsa og ástund-
unarsama lærisveina. Ég veit, að þér, háttvirtu sam-
kennarar minir, og einnig þér, kæru námsmenn þessarar
stofnunar, eruð gagnteknir af alvöru þessa augnabliks
og heitið þvi, hver í sinu hjarta að reynasl háskólanum
vel og legggja fram alla vðar krafta við kennsluna og
námið.
Ef vér allir, sem að stofnuninni stöndum, annars vegar
þing og þjóð, hins vegar kennarar og námsmenn, tökum
Timarit lögfræðinga
59