Tímarit lögfræðinga - 01.06.1961, Side 54

lands. 1 Frímúrarareglunni vann hann og mikið starf.
Honum var sýnd margs konar sæmd vegna visindastarfa
sinna. Árið 1945 kjöri heimspekideild Háskóla Islands
hann heiðursdoktor i heimspeki, og árið 1946 sæmdi
háskólinn í Osló hann doktorsnafnbót í lögfræði, og hið
sama gerði háskólinn í Helsingfors árið 1955. Ennfrem-
ur sæmdi laga- og viðskiptadeild Háskóla Islands hann
doktorsnafnbót i lögfræði árið 1958. Þá hefur hann verið
kjörinn heiðursfélagi i ýmsum erlendum vísindafélögum,
þar á meðal Vísindafélagi Norðmanna, og heiðursfélagi
var hann í lögfræðingafélagi Finna. Á 75 ára afmæli
hans i febr. 1960, var hann sæmdur æðsta tignarmerki
bjóðarinnar. Hafa fáum Islendingum hlotnazt slíkar
sæmdir, og vita þó allir, sem um það eru dómbærir, að
allt er það að verðleikum. Sóttist hann og persónulega
aldrei eftir neinni upphefð — slíkt var víðs fjarri honum.
III.
Kennslustörf sín stundaði próf. Ólafur af einstakri alúð
og kostgæfni, og var lcennsla hans öll svo vönduð sem
bezt varð á kosið. Kennslulag hans einkenndist fjæst og
fremst af einstökum skirleika. Hann hafði fágæta hæfi-
leika til að lýsa efni, sem var tvrfið og strembið í kennslu-
bókum, á þá lund, að það lægi ljóst fyrir. Annað auð-
kenni á kennslu hans var hin ríka hneigð hans og hæfi-
leiki til að skilja sundur aðalatriði hvers máls og auka-
atriði. Hann lagði sig ekki í framkróka um að gagnrýna
skoðanir kennslubókahöfunda, en þegar hann gerði það,
var gagnrýnin markvis og sannfærandi. Hann hikaði
ekki heldur við að ganga í berhögg við dóma, þótt gagn-
rýni hans á þeim væri ávallt hófsamleg. Okkur nemend-
um hans var það ljóst, að kennarinn hafði gagnhugsað
hvert það atriði, sem reifað var, og hafði brotið það til
mergjar, hversu hagfelldast væri að skýra það fvrir
mönnum, sem lcunnu lítt til laga. Það er ómetanlegt
lán, að hafa notið slíkrar afburðakennslu. Fyrir okkur
100
Tímarit lögfræðinga