Tímarit lögfræðinga - 01.06.1972, Síða 31

nefndin teldi nauðsynlega, og láta nefndinni 1 té greiðlega
allar umbeðnar og nauðsynlegar upplýsingar. Ég mun
víkja aðeins frekar að þessu undir lok máls míns.
Forsendur örorkumats.
Það eru mörg atriði, sem liljóta að skipta máli við fram-
kvæmd örorkumats. Höfuðálitaefnið er að sjálfsögðu
meiðslin sjálf og afleiðingar þeirra. Aldur tjónþola getur
skipt máli, svo og kyn, þjóðfélagsstaða bans og starfs-
stétt og í því sambandi menntun hans. Þegar um verulega
örorku er að ræða, eru líkur til þess, að þj óðfélagsaðstaða
tjónþola raskist að ráði. Roskinn tjónþoli eða aldraður get-
ur þá orðið harðar úti en barn eða unglingur, þótt um
alveg sambærileg meiðsli sé að ræða. Börn og unglingar
hafa betri möguleika á því að aðlagast nýjum aðstæðum
en hinir eldri. Þau eiga starfsævina fyi'ir sér, oft alveg
ói'áðna. Nútíma þjóðfélag býður upp á sífjölbreyttari kosti
um starfsgreinaval. Möguleikar barns eða unglings eru
því oft verulega miklir á þvi að haga starfsvali þannig,
að örorku þeirrar, sem um er að tefla, gæti sem niinnst.
Naumast mundi það baga almennan kcnnara í starfi,
þótt hann missti framan af fingri. Slík afleiðing meiðsla
gæti á hinn bóginn torveldað ýmsum iðnaðarmönnum að
rækja störf sín, að ekki sé minnzt á t. d. tónlistarmenn.
Ljóst er, að eigi slík atriði og önnur áþekk, sem hér
hafa ekki verið nefud, að hafa áhrif á örorkumatið og vera
samvirkandi forsendur að niðurstöðu þess, þá verður að
framkvæma það að vcrulegu leyti á alveg „konkret“ grund-
velli, þar sem úrslitum ráða annars vegar meiðslin og af-
leiðingar þeirra virt á almennan mælikvarða á grundvelli
læknisfræðilegra örorkutaflna, en liins vegar einstaklings-
bundin sjónannið, sem sérstaklega eiga við í hverju ein-
stöku tilviki samofin úr upplýsingum um m. a. aldur tjón-
þola, menntun hans, þjóðfélagsstöðu og starfsstétt.
örorkumat, sem á hinn bóginn er þannig framkvæmt,
að eingöngu er lagður almennur mælikvarði á meiðslin
rimarit lögfræðim/a
65