Tímarit lögfræðinga - 01.06.1972, Side 32

og afleiðingar þeirra á grundvelli læknisfræðilegra örorku-
taflna, getur ekki orðið rétt og einhlit mynd af hinni
rauverulegu örorku, heldur einungis tilgert, læknisfræði-
legt mat að meira eða minna leyti óraunhæft.
Örorkumöt eru hér yfirleitt í mjög hefðbundnu formi.
I upphafi er greint frá nafni slasaða, fæðingardegi og ári
og heimili. Þá er venja að rekja i örstuttu máli atvik að
slysinu. Þá er rakin sjúkrasaga slasaða frá slysdegi til
þess tíma, er örorkan er metin. Er þetta gert með því að
greina orðrétt læknisvottorð þau, er fyrir liggja, hver
læknir á hlut að hverju vottorði og hvenær það er dag-
sett. Oft mun læknir sá, er matið framkvæmir, hlutast til
um frekari rannsókn á slasaða, t. d. með því að senda
hann í röntgenmyndatöku eða til sérfræðings. Að lokum
kemur ályktun læknisins, sem matið framkvæmir. Eru þar
dregin saman i stutt mál helztu atriði, sem fram hafa
komið í forsendum matsins: aldur, starf, slysdagur og
slysvettvangur, lýsing á meiðslum og afleiðingum þeirra,
þ. mt. kvartanir slasaða, óþægindi, lýti, hjálpartæki, sem
hann muni notast við framvegis, svo og batahorfur. Þá
er og getið þess, hve lengi slasaði var frá vinnu vegna
slyss. Þeirra upplýsinga er þó oft getið fyrr í matinu.
Síðan kenmr niðurstaðan: örorkan.
Ég hef séð fjölmörg örorkumöt og kynnt mér mörg
þeirra gaumgæfilega. Hefur mér yfirleitt virzt, að örorka
væri hér metin á mjög almennan mælikvarða. Sú skoðun
kemur heim við þá staðreynd, að örorkumötin reynast
oft vera víðs fjarri veruleikanum og fara alveg í berhögg
við upplýsingar, sem voru óyggjandi og til staðar við
framkvæmd mats. Þessa skoðun styrkir og það, að í ör-
orkumötum finnast aldrei hugleiðingar um þýðingu ein-
stakra atriða, er varða hagi tjónþola og ættu að vera fallin
til að hafa álirif á örorkumatið in concreto. flr því að
slíkra sérstakra forsendna sér hvergi stað í örorkumati, er
nærtækust sú ályktun, að þau hafi alls ekki komið til
álita. Ég tel, að örorkumöt, sem eru þannig almenns eðlis
66
Tímarit lögfræ&inga