Tímarit lögfræðinga - 01.06.1972, Qupperneq 37

að sjón slasaða á hægra auga væri 0.1 án glers, en 0.5 með
gleri.
Tiyggingayfirlækni var sent örorkumatið til endurskoð-
unar með hliðsjón af þessu ætlaða ósamræmi. Hann kvaðst
ekki sjá ástæðu til að breyta fyrra mati, sem gert væri að
vandlega athuguðu máli.
Málið var sent til Læknaráðs, sem staðfesti örorku-
matið.
Lögmaður varnaraðila fékk að svo vöxnu máli dóm-
kvadda tvo augnlækna til að framkvæma rannsókn á hinu
meidda auga slasaða og möguleikum hans til sjónar með
auganu. Þeir skiluðu ítarlegri greinargerð, þar sem m. a.
segir á þessa leið:
„Ef hann af einhverjum orsökum missti vinstra augað
(þ. e. heila augað), getur hann notað gler fyrir hægra
auga, og eftir nokkurn þjálfunartíma stundað næstum
hvaða starf sem er vegna sjónarinnar, sem eineygður mað-
ur á annað horð getur unnið“. Síðan er þess getið, að
samkvæmt sjóntöflum sérfræðinga, sem til er vísað, sé
sjónhæfni á hægra auga 20% án glerja, en 91.4% með
glerjum. Sjón á vinstra auga var 100% með eða án glerja.
Niðurstaða augnlæknanna varð þessi: „Álitum við varan-
lega örorku þvi vera samkvæmt framansögðu 8.6%“.
Að tilhlutun sóknaraðila var málið nú sent Læknaráði
öðru sinni. Niðurstaða Læknaráðs um álitaefnið varð nu
svofelld:
„Itarleg rannsókn og greinargott vottorð augnlæknanna
Guðmundar Björnssonar og Skúla Thoroddsen breyta
ekki fyrri niðurstöðu Læknaráðs, þar eð augnlæknamir
miða sitt álit við notkun hjálpartækja, þ. e. í þessu tilfelli
gleraugu.
Læknaráð telur, að nauðsyn á notkun hjálpartækja úti-
loki menn frá því að geta gegnt ýmsum störfum, sem þeir
annars kynnu að hafa verið færir um að gegna“.
Héraðsdómari féllst á þessi sjónarmið Læknaráðs og
Tímarit lögfræðinga
71