Tímarit lögfræðinga - 01.11.1978, Blaðsíða 46
Hinn 1. janúar næstkomandi taka gildi gjaldþrotalög nr. 6/1978.
1 4. tölul. 88. gr. þeirra er mælt svo fyrir, að skiptaráðandi skuli til-
kynna ríkissaksóknara, ef hann telur, að þrotamaður eða aðrir hafi
gerst sekir um refsivert athæfi. Ríkissaksóknari kveður á um rann-
sókn málsins, sem fara skal fram að hætti opinberra mála.
STARFSMENN RANNSÓKNARLÖGREGLU RlKISINS
Samkvæmt 1. gr. laga 108/1976 lýtur rannsóknarlögregla ríkisins
yfirstjórn dómsmálai’áðherra.
Yfirmaður rannsóknarlögreglu ríkisins nefnist rannsóknai’lögreglu-
stjóri ríkisins, og skal hann fullnægja skilyrðum til skipunar í héraðs-
dómaraembætti og hafa aflað sér þekkingar í þeim efnum, er varða
eftirgrennslan brota. Hallvarður Einvarðsson fyrrum vararíkissaksókn-
ari gegnir þessu embætti.
Breyting hefur verið gerð á lögum nr. 108/1976, sbr. iög nr. 5/1978,
og er hún meðal annars fólgin í því, að við embættið skal vera vara-
rannsóknarlögreglustjóri ríkisins. Hann verður að fullnægja sömu skil-
yrðum og rannsóknarlögreglustjóri ríkisins og er skipaður af forseta
Íslands eins og hinn síðamefndi. Þórir Oddsson gegnir þessu embætti.
Með lögum nr. 5/1978 var ennfremur gerð sú breyting, að dóms-
málaráðherra getur skipað deildarstjóra með lögfræðiprófi. 1 lögum
108/1976 var hins vegar aðeins gert ráð fyrir fulltrúum með lögfræði-
prófi.
Starfsmenn rannsóknarlögréglu ríkisins eru alls 49 talsins, þar af
eru 37 rannsóknarlögreglumenn. Auk rannsóknarlögi’eglustjóra og
vararannsóknarlögreglustjóra starfa tveir lögfræðingar og endurskoð-
andi við embættið. Aðrir eru við störf á skrifstofu, við skráningu,
vélritun og símavörslu.
Það er nýlunda hérlendis, að rannsóknarlögregla hafi sér til full-
tingis endurskoðanda. Guðmundur Skaftason, hrl. og lögg. endurskoð-
andi, var ráðinn til rannsóknarlögreglu ríkisins sem ráðunautur í sam-
bandi við fjármunabrot, sem snerta bókhald og reikningsskil. Honum
er einnig ætlað að aðstoða við að koma á fót endurskoðunardeild.
Embættið þarf á þjónustu ýmissa sérfræðinga að halda, þótt þörfin
sé ekki það mikil, að slíkir sérfræðingar starfi eingöngu á vegum rann-
sóknarlögreglu ríkisins. Embættið þarf til dæmis iðulega að kveðja til
við rannsókn mála bæði geðlækna og sálfræðinga. Það þarf sjálft að
greiða fyrir slíka þjónustu, en það ræðst síðan, hvort þetta fer á máls-
kostnað.
Rannsóknarlögregla ríkisins þarf einnig talsvert að leita aðstoðar
140