Tímarit lögfræðinga - 01.09.2000, Page 33

í miklum meirihluta mála eru bókhaldsreikningar fastra atvinnustöðva - sem eru
venjulega fáanlegir þó ekki væri nema vegna þess að vel rekið fyrirtæki vill vita um
hagnað einstakra útibúa - notaðir af viðkomandi skattyfirvöldum til þess til þess að
ákvarða því útibúi þeim hagnaði sem því að réttu ber.46
Enda þótt þessar athugasemdir eigi við fastar atvinnustöðvar fyrst og fremst
eiga þessi sjónarmið ekki síður við um staðfærslu hagnaðar innan félaga-
samstæðu.
6.3 Leiðbeiningar OECD
Leiðbeiningar OECD eru í átta köflum:
Kafli I. Armslengdarreglan
Kafli II. Hefðbundnar millifærsluaðferðir (e. transaction methods)
Kafli III. Aðrar aðferðir
Kafli IV. Stjómsýsluaðgerðir til þess að koma í veg fyrir og leysa
ágreining um milliverðlagningu
Kafli V. Skjalfesting
Kafli VI. Sérstaklega um óáþreifanlegar eignir
Kafli VII. Sérstaklega um þjónustu innan samstæðu
Kafli VIII. Kostnaðarframlagssamningar
6.4 Kafli I. Armslengdarreglan
í kaflanum segir m.a. um armslengdarregluna að hún sé heppileg að því leyti
að hún nálgist best verkun opins markaðar þegar um sé að ræða tilfærslu vara
og þjónustu milli tengdra fyrirtækja.47 Beiting reglunnar grundvallast almennt
á samanburði á samningsskilmálum í tengdum tilfærslum (e. controlled trans-
action) við samningsskilmála í ótengdum tilfærslum milli ótengdra aðila. Til
þess að slíkur samanburður komi að gagni verða hinir efnahagslegu þættir, er
máli skipta í þeim tilfærslum sem bomir eru saman, að vera nægjanlega sam-
bærilegir.
Millifærslumar eru taldar vera sambærilegar „ef sá mismunur sem kann að
vera milli þeirra aðstæðna sem bornar eru saman geti ekki haft efnisleg áhrif á
þá skilmála sem til skoðunar eru samkvæmt aðferðafræðinni (þ.e. verð og
álagning), eða að unnt sé með ásættanlegri nákvæmni að framkvæma leiðrétt-
ingu til þess að afmá áhrif slíks mismunar“.48
Meðal þeirra þátta sem ákvarða samanburðarhæfni eru eftirfarandi:49
einkenni (e. characteristics) þeirrar eignar eða þjónustu sem um er að ræða
starfræn skilgreining (e. funtional analysis)
46 OECD Model, 1998, bls. 91-92.
47 Leiðbeiningar OECD, 1. k„ 1.13.
101