Árbók Háskóla Íslands

Volume

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1929, Page 81

Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1929, Page 81
81 hálfu minni en hún nú er, myndu og aðdráttaráhrif hennar á jörðina verða hálfu minni og jörðin fjarlægjast hana sem þvi svarar. Síðustu Ijórar mínúturnar hefir sólin, fyrir út- geislan sina, misst þúsund milliónir tonna með þeim árangri, að jörðin hefir fjarlægzt hana agnarögn. Þessi fjarlæging nemur ekki meiru en liðugum meter á heilli öld, og þó munar talsvert um hana, er til lengdar lætur, því að hún hefir það i för með sér, að sólkerfið, eins og raunar öll Vetrarbrautin, smáþenst út og smákulnar, eftir því sem aðdrátturinn og útgeislanin dvín.1) Nákvæmlega sama, þótt í stærra mæli sé, á sér nú stað í milli tvísólnanna, Hér geisla báðar sólirnar, hvor í kapp við aðra, og eru þvi sífellt að missa eitthvað af þunga sínum. En það hefir aftur það í för með sér, að þær eru sífellt að fjarlægjast hvor aðra, brautir þeirra að vikka og þenjast út, en þær sjálfar að kulna, og önnur þeirra kannske þegar orðin dauft Iýsandi, orðin að dvergsól. Hvorug þeirra áhrifa, sem nú hefir verið lýst, geta þó til fulls skýrt stærð og lögun tvístirna-brautanna. Þar gætir sem sé líka aðdráttar-áhrifa aðliggjandi stjarna, er einnig verður að taka með í reikninginn. En allt þetta þrennt, flóðbylgju-óhrifm, er haldizt geta um milliónir ára, efnis- tapið við útgeislanina, er haldizt getur um billiónir ára, og loks hin sífelldu áhrif aðliggjandi stjarna eða þeirra, er fram hjá fara á hverjum tíma, allt veldur þetta því, að tvístirnin smáfjarlægjast hvort annað. En svo getur hinn vaxandi snúningshraði, eins og sýnt hefir verið, valdið því, að annað- hvort tvístirnið eða bæði klofni og verði að fjölstirnum. 15. F'jölstirni. Fyrir hið sifellda efnistap, sem sólirnar verða fyrir, skreppa þaer saman meir og meir, en þetta fer þó, eins og sýnt hefir verið fram á [í III, 121, fram í rykkjum og stórum stökkum. En því minni sem sólirnar ~ verða, því hraðar snúast þær um sjálfar _ c sig, og að síðustu getur snúningshraðinn • orðið svo mikill, að þær taki að skipta E) sér að nýju, svo að tvær stjörnur verði 15. ni^'nd, er sýnir klofn- úr einni. Verða þannig til þrísólir, fer- b-d! B-AogD-C? og sólir og jafnvel fimmsólir úr sama tví- jafnvel fernt: C—c. B 1) The Universe Around Us, bls. 224. 11
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158

x

Árbók Háskóla Íslands

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.