Dvöl - 01.04.1940, Side 64

Dvöl - 01.04.1940, Side 64
142 DVÖL Svarta mamma Eltir JoMé Fi'nncés Ásth, Epilson þýddi Þegar allir í þessum hópi fjall- göngumanna og bænda höfðu lok- ið frásögnum sínum um meira og minna æfintýralegar svaðilfarir, sem hver um sig hafði lent í, var það einhver, sem spurði gamla, fótlama þorpslæknirinn: — En þér, don Carmelo, munuð þér ekki eftir neinni sögu? — Ekki um sjálfan mig. Þið vit- ið öll, að ég fótbraut mig í fyrstu fjallgöngu minni, og síðan hefi ég ekki haft löngun til þess að klífa kletta, komast í þoku eða eignast mynd af sjálfum mér við eitt af fjallavötnunum. En hins vegar man ég eftir sögu, sem er hugnæm og vel þess verð að sögð sé. Það er sagan af Svörtu mömmu. Ekki satt, Pascual? Einn af bændunum kinkaði kolli. — Ég held nú það. Það er sorg- grenni höndum saman um það, að senda Alþingi því, er háð var 1939, beiðni um styrk nokkurn handa Friðgeiri Berg til ritstarfa. Ekki bar beiðni þessi neinn árang- ur, enda afhenti þá þingið Mennta- málaráði til úthlutunar fé það, er ætlað var til styrktar skáldum, listamönnum og rithöfundum. Var leg saga, sem hlýtur að renna manni til rifja. — Svarta mamma! hrópaði ein- hver upp. — Það var einkennilegt nafn! — Þetta var viðurnefnið, sem henni var gefið í þorpinu. Hún gekk ávallt svartklædd. Sólin og loftið höfðu hert og dekkt hörund henn- ar. Dimm voru einnig orð hennar, þegar hún ýmist ákallaði dauðann eða bölvaði honum. Börnin flýðu undan henni, konurnar óttuðust hana, og hún fór alltaf í veg fyrir hina ókunnu fjallgöngumenn, eins og illur fyrirboði við brottförina og eins og ásökun við heimkomu þeirra. En þrátt fyrir þetta gerði hún engum neitt mein. Sársaukinn og óhamingjan bjuggu í henni sjálfri. Ef til vill hefir hún ein- hverntíma óskað ills til handa þeim, sem lögðu leið sína upp á þá Menntamálaráði send sams- konar beiðni, en henni var ekki sint að heldur. En þó munu það margir mæla, að Friðgeir Berg eigi nokkra viðurkenning skilið, eigi síður en sumir þeir, er nú njóta styrkja. Verður að vona, að hann verði ekki afskiptur við næstu út- hlutun fjárins.

x

Dvöl

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.