Dvöl - 01.04.1940, Blaðsíða 65

Dvöl - 01.04.1940, Blaðsíða 65
DVÖL háa fjallstinda og um hættulega stigu. Kannske ímyndaði hún sér, að hún fengi huggun í einveru sinni, ef aðrar mæður yrðu einnig yfirgefnar. En hafi hún haft ein- hverjar slíkar hugsanir, lét hún þær aldrei í ljósi. Hún gekk um hæglátlega í sínum svörtu görm- um, með svörtu augun, svarta hör- undið, sína svörtu sorg, í þessu þorpi, sem er hvítt á veturna af snjó og hvítt á sumrin af sól. — Og hvað gerði þessi kona? Hver var hún? — Hún gerði ekkert annað en að lifa í voninni. Hún var kona, sem hafði séð son sinn leggja af stað í ljósaskiptunum snemma morg- uns. — Ég er annars hræddur um, að sagan sé svo alvanaleg, að ykk- ur finnist hún ekki einu sinni „rómantísk". Engu að síður gæti hún verið efni í gamaldags sorgar- æfintýri eða í snilldarlega smá- sögu í stíl við söguna „ísmærin" eftir Andersen. Hinir ungu fjallgöngumenn litu spyrjandi hver á annan. Læknir- inn brosti. — Þekkið þið ekki Andersen? Á mínum yngri árum og þegar þörn- in mín ólust upp, lásu menn sögur hans. Nú á dögum er ekki reynt að glæða hugmyndaflug barnanna með öðru en reyfarasögum og þess háttar auvirðilegum lestri. — Engar prédikanir, don Car- melo. — Haldið yður við efnið, don Carmelo. 143 —• Látið okkur nú heyra söguna um Svörtu mömmu. Við þurfum að fara snemma á fætur í fyrra- málið. — Áður en hún hlaut viður- nefnið Svarta mamma var hún ekkja, sem lifði óbrotnu og ham- ingjusömu lífi hjá syni sínum. Sonurinn vann í járnsmiðju, og laun hans fóru óskipt til móður- innar. Hann var trúlofaður og ætlaði von bráðar að fara að gifta sig. En skyndilega varð þorpið að miðstöð fyrir fjallgöngumenn. Fyrst að sumri til, en síðan á öll- um tímum árs — að undanteknum hinum tveimur til þremur hörðustu og verstu vetrarmánuðum, þegar snjóskaflar byrgja húsdyrnar og þegar fjöllin eru hverjum manni ófær — fylltist þorpið af alls konar ferðafólki með farseðla, sem giltu fram og til baka. Smátt og smátt fóru þvi þorpsbúar að skipta um atvinnu. Smalarnir gerðust leiðsögumenn, svo að nauðsynlegt varð að fá aðra í þeirra stað, en um leið og staðgenglar þeirra voru farnir að kynnast umhverfinu svo- lítið, yfirgáfu þeir kindahópana fyrir drykkjupeningana. Á þremur til fjórum dögum var hægt að græða meira en áður á einum mán- uði. Sonur konu þeirrar, sem síðar var kölluð Svarta mamma, fékk einnig löngun til þess að græða fé á þennan auðvelda hátt, undir beru lofti, meðal snyrtilegra ungra stúlkna og kátra ungra manna, sem voru ósparir á aurana. Það var
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.