Dvöl - 01.04.1940, Blaðsíða 60

Dvöl - 01.04.1940, Blaðsíða 60
138 eldrar hans voru Halldór Berg- finnur Jónsson, Bergþórssonar frá Öxará í Bárðardal, og Ingibjörg Hallgrímsdóttir frá Mið-Hvammi í Suður-Þingeyjarsýslu. Var Friðgeir yngstur barna þeirra hjóna. Þegar hann var þriggja ára, fluttust for- eldrar hans með hann í Eyjafjörð, að Ósi í Hörgárdal. Skömmu síðar fóru þau að búa að Krossastöðum og síðar að Svíra í Hörgárdal. Þar dó móðir Friðgeirs árið 1899, en árið eftir fluttust þeir feðgar til Ameríku. Þá var Friðgeir 17 ára gamall. Þegar vestur kom, settust þeir feðgar að í Norður-Dakóta. Þar gekk Friðgeir á unglingaskóla um tveggja vetra skeið og varð þá þeg- ar vel að sér í enskri tungu. Heima hafði hann ekki fengið aðra til- sögn en fárra vikna farkennslu undir fermingu. Alls dvaldi Friðgeir 16 ár vestan hafs. Var hann á ýmsum stöðum og undi allvel hag sínum. Stund- aði hann alla vinnu, sem fyrir kom, kornyrkju, gripahirðing, skógarhögg, verksmiðjuvinnu, smíðar o. fl. Dreif þá margt á daga hans. Þrettán sumur var hann í þreskingu, og stóð hún stundum yfir fram undir jól. Var það kalt verk og karlmannlegt að standa í þessu starfi, þegar komið var fram á vetur, en sofa úti í hálmstökkum um nætur í frosti og snjó, eins stundum varð að gera. Þegar Friðgeir var á fyrsta árinu yfir tvítugt, varð hann fyrir því D VÖL slysi að fótbrotna um mjóalegg á hægra fæti. Vann hann þá í sút- unarverksmiðju í smábæ einum í Bandaríkjunum. Vildi slysið þann- ig til, að hlekkjakeðja, sem gekk á tannhjóli, greip í buxnaskálm hans, er hann var að verki, en um- hyggja fyrir öryggi verkamanna ekki meiri en það, að hlífin, sem um keðjuna átti að vera, var brot- in af. Hreif keðjan fótinn inn á tannhjólið og mölbraut þar mjóa- leggsbeinið. En Friðgeir náði báð- um höndum um stoð eina og tog- aðist á um fótinn við vélina, unz keðjan slapp fram af hjólinu. Mun það eitt hafa bjargað honum, að hann er rammur að afli og bregð- ur sér lítt við líkamleg sárindi. Var það sannnefnt kraftaverk, að hann komst lífs af. Friðgeir lá mánuðum saman í meiðslinu, stundum milli heims og heljar, og leið heilt ár þangað til hann gat farið að stíga í fótinn. En árum saman var opið sár á fætinum, og gengu þar út bein- flísar öðru hvoru. Þrátt fyrir þetta gekk Friðgeir að allri vinnu eftir sem áður, og má þó nærri geta, að fóturinn bagaði hann oft illa. Stinghaltur hefir hann jafnan ver- ið síöan slysið vildi til. Eftir dauða föður síns, 1915, fór Friðgeir að hugsa til heimfarar, og vorið eftir hvarf hann heim til íslands og settist að í Eyjafirði. Nokkru síðar kvæntist hann Val- gerði Guttormsdóttur frá Ósi, Ein- arssonar, Ásmundssonar í Nesi,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.