Dvöl - 01.04.1944, Blaðsíða 11

D VÖL
89
JParmbréf Wollsteins
l'iftir liion Fenclitwanger
Andrés KrÍ9tjánsson þýddi
Wollstein var listaverkakaup-
maður. Við hittumst eftir fyrirlest-
ur, sem ég hélt í litlum, þýzkum
bæ, og hann bauð mér að líta á
safnið sitt.
Ég varð mjög undrandi, er ég
sá safnið, því að þar var að finna
þó nokkur sígild listaverk. Ég
undraðist — þá — að Wollstein
skyldi hafa kosið að setjast að í
þessum litla, afskekkta bæ.
Wollstein var um fimmtugt.
Hann var þrekvaxinn og sterkleg-
ur. Augu hans var dökkbrún og
skyggð, andlitið búlduleitt. Fram-
koma hans öll var jafn þunglama-
leg og líkaminn. Málfar hans var
stirfið. — Ekkert sérlega skemmti-
legur eða upplífgandi náungi,
mundir þú segja. Þó gazt mér að
honum, ef til vill mest vegna gát-
unnar, sem hjúpaði hann.
Við eyddum kvöldinu á heimili
hans. Eftir matinn kom til okkar
týri. Blóðið fossaði í æðum mínum,
og hjartaði hamraði í brjóstinu.
Andrés var auðmjúkur sem þjpnn.
„Gerið svo vel,“ sagði hún og
Vísaði okkur inn í viðhafnarstof-
úna. í rödd hennar var sem ómaði
gamalt lag eða niður fjarlægra
Vatna.
málari, maður á þrítugsaldri. Hann
hét Herbert Frey, og átti heima
þarna í bænum. Frá því augnabliki,
er hann kom til okkar, breyttist
framkoma Wollsteins á undraverð-
an hátt. Hann varð nú miklu fjör-
meiri og ræðnari og lýsti verkum
þessa unga manns fyrir mér af
miklum fjálgleik, en þó glögg-
skyggni.
Þegar ég fór morguninn eftir,
fylgdi Wollstein mér úr garði. Hann
hóf þegar máls aftur um unga mál-
arann. „Auðvitað á Frey eftir að
læra mikið enn“, sagði hann, „en
einhvern tíma mun hann skapa
listaverk, vertu viss“.
Ég gleymdi Wollstein alveg um
tíma, þar til Nazistar komust til
valda og tóku að útrýma þýzkri
list. Þá rakst ég eitt sinn á hann
í París.
Nei, hann átti ekki heima í
París, sagði hann mér. Hann hafði
setzt að með starfsemi sína í Aix,
litlum bæ í Pi-ovence-héraði.
Hann bauð mér að koma þangað
og líta á safn sitt. Það væri að vísu
dálítið afskekkt. en hann vonaði
að mér mundi finnast það ómaks-
ins virði. Þar væri líka ungur mál-
ari, Michael að nafni, sem hefði
málað nokkrar athygliveröar