Dvöl - 01.04.1944, Qupperneq 40

Gangnamenn í náttstað.
A Réttarvatnstanga.
Allir sem undanfarin haust höföu
verið í Fljótadragaleitum þekktu
hvítu klárana hans Ásgríms í Skóg-
um. Var það því áreiðanlega vegna
þeirra, en ekki vegna þess, sem á
á þeim sat, að mér, ásamt dugn-
aðarlegum ungum Vatnsdæling,
Þorsteini Björnssyni frá Gríms-
tungu, var skipað saman og áttum
við að fara nyrztir allra, þar sem
lengst var leitin.
Við leituðum svo niður Fljóta-
drögin, sem eru gróðurlitlar mel-
öldur, en með lágum háfjalla-
gróðri hér og þar við lækjadrög,
sem eru upptökin að Norðlinga-
fljóti, en sem flest voru nú þurr
eftir þurrka sumarsins. Man ég
það síðast til okkar Þorsteins
Vatnsdælings saman þennan dag,
að við lentum undir rökkrið í mikl-
um eltingaleik suður með Lang-
jökli við rollu með tveim ljómandi
fallegum lömbum. Hafði hún slopp-
ið um vorið í ullinni og voru gamlir
ullarsneplar á henni hér og þar.
Sótti hún fast til jökulsins og var
auðsjáanlega ófús á að láta fjalla-
frelsi sitt fyrr en í fulla hnefana.
Loks tókst okkur þó að ná henni,
og reyndist hún vera frá Hofi í
Vatnsdal. — þó að lítill sé gróð-
urinn í Fljótadrögunum, þá er þó
féð þar sérstaklega feitt og sællegt.
Meðan á eltingaleik okkar Þor-
steins stóð við Hofverjana, bjugg-
ust hinir leitarmennirnir um í nátt-
staðnum í tjöldum á dálítilli gras-
sléttu við tjarnarlón neðst í Fljóta-
drögunum. Þetta var síðasta nóttin
okkar í tjaldi, því að skálar eru
vestar á heiðinni, og lágum við í
einum þeirra næstu nótt.
Var glatt á hjalla þarna á drög-
unum um kvöldið. Þetta voru fyrstu
kynni mín af Norðlendingum, og
féll mér vel við þá, eins og oft síðar.
Stofnað var til bændaglímu um
kvöldið, og voru allir leitarmenn-
irnir þátttakendur. Skiptust Borg-
firðingar og Vatnsdælir sínir í
hvorn hópinn, og var mikið kapp
í beggja liði. Þeir færustu voru
valdir úr liði beggja til þess að
vera bændur, og varð Runólfur á
Kornsá fyrir valinu úr liði Norðan-