Dvöl - 01.07.1946, Blaðsíða 26

168
DVÖL
sæng og kodda, rekkjuvoð, ein- í
hverju af kvenmannsfötum, borð- Rannveig Ágústsdóttir er kornung
, .... , .... stúlka, vestfirzk að ætt en alin upp í
sknfli og — ketti! _ , , . , ,...
Bolungarvik. Hun hefur lokið gagn-
Hann hristil höfuðið Og kímir, fræðaprófi og dvaldist við nám í Sví-
sýgur síðan upp í nefið, hagræðir þjóð á s. 1. ári. Hún er nú búsett á
amerísku húfunni á höfðinu á sér ísafirði. Sögu þá, er hér birtist skrifaði
og hraðar för sinni yfir að Ósum, hún nítJán ára sömul- Ein smásaga
, ,, , . . ., hefur áður birzt eftir hana í tíma-
þar sem nýlega kom ósymlegur ritinu Jörð„
stríðsmaður. v_____” _________
*
T V □ V □ T N
í Palestínu — Landinu helga — eru tvö vötn.
Annað þeirra er ferskt, lífríkt og fullt af fiski. Grænár flesjur
skrýða bakka þess, og trén rétta lim sitt út yfir fagran vatnsflötinn
og teygja þyrstar rætur sínar út í það, til þess að drekka af svalandi
lindum þess. Börnin leika sér glöð þarná á vatnsbakkanum á sama
hátt og áður fyrr, þegar Hann var þar. Hann unni þessu vatni. Hann
gat horft yfir silfurgljáðan flöt þess. þegar Hann var að tala við
fólkið. Og þarna skammt úti á sléttunni mettaöi Hann fimm þús-
undirnar.
Jórdan-áin myndar þetta vatn og flytur það ofan úr fjöllunum.
Þarna byggir fólkið hús sín og fuglar hreiður sín, og allt líf er þar
fegurra og hamingjuríkara vegna tilveru vatnsins.
En svo heldur Jórdan-áin áfram ferð sinni til suðurs, frá þessu
vatni og rennur þar út í annað vatn.
Þar er enginn fiskur, engin sporðablik, ekkert tindrandi laufblað,
enginn fuglasöngur í lofti, engir barnshlátrar. Ferðamaöurinn velur
sér aðrar leiðir, nema hann sé tilneyddur að fara þarna um, og þá
hraðar hann för sinni sem hann má. Loftiö er þungt og nióskt yfir
þessu vatni, og hvorki menn né dýr vilja drekka af því.
Hvernig stendur á hinum mikla mun þessara tveggja vatna?
Ekki er það' Jórdan-ánni að kenna. Hún flytur þeim báðum vatn
frá sömu uppsprettum. Ekki landinu, sem umhverfis liggur.
Nei, þetta er munurinn: Genesaret-vatnið tekur að vísu við' lindum
Jórdan-árinnar, en skilar þeim aftur. Fyrir hvern dropa, sem það
veitir viðtöku, gefur það annan.
Hitt vatnið er nízkt. Það safnar öllu, sem það nær í; dag eftir
dag, ár eftir ár, öld eftir öld. Það hefur enga löngun til gjafmildi.
Það heldur hverjum dropa, sem það nær.
Genesaret-vatn gefur — og lífið er þess. Hitt vatniö gefur aldrei
neinum neitt. Það er kallað Dauöahaf.
Það eru tvö vötn í Palestínu.
Það er líka tvenns konar fólk til í heiminum.
r ~
Rannveig Ágústsdóttir er kornung
stúlka, vestfirzk að ætt en alin upp í
Bolungarvík. Hún hefur lokið gagn-
fræðaprófi og dvaldist við nám í Sví-
þjóð á s. 1. ári. Hún er nú búsett á
ísafirði. Sögu þá, er hér birtist skrifaði
hún nítján ára gömul. Ein smásaga
hefur áð'ur birzt eftir hana í tíma-
ritinu „Jörð“.
-_________________________________________J