Dvöl - 01.07.1946, Qupperneq 36

178
D VÖL
Víðförull frændi befur frá mörgu að segja
en fellur á eigin bragði.
Kartagrobb
eftir Herbert Ernest Bates
Frændur mínir Sílas og Kosmó
voru hvor af sínum heimi, en þó
báSir runnir af sömu rót. Kosmó
var lítill og gildur með snúið efri-
vararskegg, gullhring á.hægri hendi
og gulikeðju á maganum. Hann
gekk ætíð með grænan Hamborg-
ar-hatt, og við staf með blikandi
silfurhnúð, og þá leit hann líka út
fyrir að vera einmitt það, sem
hann var — stórt ljón. Og þótt
Sílas væri af sumum talinn hinn
svarti sauður fjölskyldunnar, er
óhætt að fullyrða, að til voru þeir,
sem ætluðu Kosmó það hlutskipti.
Hann framdi eitt afbrot, sem ég
held, að enginn hafi nokkurn
tímann getað fyrirgefið honum,
sem sé það, að dvelja erlendis á
veturna. Þá, sendi hann okkur
landslagskort af appelsínutrjám í
Msntónu, af flóanum við Napólí,
Vesúvíusi, gondólum Feneyja og
af sjálfum sér með stráhatt í Pom-
pei á jólunum. Og á þessi kort
skrifaði hann hress í bragði:
„Held áfram til Hellas og Port
Said á morgun, og bregð mér svo
að síðustu til Seylonar.“ Það var
talið, þótt enginn gæti fullyrt
neitt, að hann ætti unnustu í Nissa,
og pískrað var einnig um hneyksl-
ismál í Colombo. Þegar hann kom
svo heim á vorin, flutti hann með
sér appelsínur, ferskar af trjánum,
silkileyskan leirvarning, austur-
lenzk skrautker, skeljar úr Suður-
höfum, köggla af gullblönduðu
kvarsi og stríðsaxir frá fjölmörg-
um blámannahöfðingjum, ásamt
hollum ráðum um hversu snæða
bæri spakhettur. Hann sneri upp
á skeggið og sagði merkilegar frá-
sagnir um heitar uppsprettur á
á fjarlægum Suðurhafseyjum, þar
sem maður gat fengið tuttugu ban-
ana fyrir eitt penný, — eða um
einvígi, sem hann hafði háð við
Prússa í Kairó. Margreyndur
heimsmaður og kvennagull — í
stuttu máli, Kosmó frændi var af-
skaplega hrífandi.