Dvöl - 01.07.1946, Qupperneq 47

DVÖL
189
kysstist. Er Jye kallaði alla kvik-
myndaleikara „rafmagnsfólk“. —
Þessar hugmyndir hennar voru
svo rótgrónar, að hún hafði aldrei
haft neina löngun til þess að fara
og sjá talmynd. Einhvern tímann
áður fyrr, er hún hafði horft á
þögla kvikmynd, hafði hún ekk-
ert orðið hrifin. Hvert sinn, sem
„rafmagnsfólkið' kysstist, fól hún
andlitið í höndum sér.
En brátt fór henni að berast til
eyrna, að í myndum þessum gæfi
að heyra tal, hlátur og söng. í
fyrstu datt henni ekki í hug að trúa
því, en þegar sama sagan barst
hvaðanæva, vaknaði forvitni
hennar, og hún fastréð að ganga
sjálf úr skugga um, hvernig í því
lægi.
Er Lau Lau og hinir meðlim-
ir fjölskyldunnar höfðu eigi held-
ur orðið svo fræg að sjá hljóm-
mynd, og þar sem svo heppilega
vildi til, að Er Jye áskotnaðist
nokkurt fé i spilum einmitt um þær
mundir, bauð hpn þeim í bíó — öll-
um með tölu. Konunum Er Lau
Lau, San Jyou Ma og Sz Yi, drengj-
unum Syau Tu, Syau Shun og Sz
Gou Dz — öllum var boðið með
kurt og pí.
Er Lau Lau var jafnan vön að
taka á sig náðir úr því, að sól var
setzt. Kvöldsýning kom því ekki til
mála, og allir urðu ásáttir um að
halda svo snemma af stað að
heiman, að þau gætu séð hálf-þrjú
sýninguna. Þar sem bíóferðir eiga
að vera mönnum til skemmtunar
og upplyftingar, afréðu þau að
leggja af stað klukkan tólf.
Þegar það kom fyrir, sem var
þó ýkjasjaldan, að Er Jye þurfti
að taka á móti einhverjum á járn-
brautarstöðinni eða eitthvað því-
umlíkt, var hún ávallt vön að
leggja af stað sjö eða átta stund-
um fyrr. Fyrr þetta sama ár, þeg-
ar maður hennar ætlaði með eim-
lest til Tientsin, hafði Er Jye hvatt
hann til að fara til stöðvarinnar
þremur dögum áður en lestin átti
að fara. Hún óttaðist sem sé, að
hann fengi ekki sæti, ef hann
færi seinna.
En þótt snemma sé af stað far-
ið, er ekki þar með víst, að tíman-
lega sé komið á áfangastaðinn.
Enda þótt þau hefðu sagzt ætla af
stað á hádegi, var enginn farinn
að hreyfa sig, er klukkuna vantaði
fjórðung í eitt. Síðustu fimmtán
mínúturnar hafði Er Lau Lau ver-
ið að leita að gleraugunum sínum
— en hún leitaði langt yfir
skammt, þar sem gleraugun voru
þegar í pússi hennar. Þá umturn-
aði San Jyou Ma fjórum kössum,
er hún var að leita að hnappi, en
á endanum smeygði hún yfir sig
kjól, sem engan hnappinn þurfti
í. Sz Gou Dz tafði einnig tímann,
með því að þvo sér í framan í
meira en fimmtán mínútur. Sú
helgiathöfn tók misjafnlega lang-
an tíma, eftir því hvert tilefnið var.
Oft eyddi hann allt að fjörutíu