Hlín - 01.01.1944, Page 60

58
Hlín
geðþótta, svo að þeir fái á hugarfar sitt, orð og athafnir
þann blæ, sem hvílir yfir honum sjálfum. Sje þessi mað-
ur búinn glæsilegum kostum, þá verður lieimili hans, og
alt hið nánasta umhverfi, eins og fagur skrúðgarður, þar
sem hinar sundurleitustu jurtir vaxa hlið við lilið, við
sama geislablikið og sama döggsvalann, og sjerhver þeirra
sendir frá sjer allan þann ilm, sem hún á yfir að ráða, svo
að andrúmsloftið verður liöfugt af angan. Á slíkum stað
er unaðslegt að dvelja, þar verður öllum rótt í geði og
hlýtt um hjarta, mest l'yrir áhrif eins manns, sem hlaut
mikla verðleika í vöggugjöf og eignaðist vilja, þrek og
hæfileika til að gera þá að sterku, skapandi afli, um leið
og hann tók sjer stöðu á leikvelli hins starfandi lífs. —
Þetta er fagurt vitni um gildi hirina góðu áhrifa ein-
staklingsins fyrir heimili hans.
En því miður mætir oft augum okkar önnur mynd,
sem hvorki er fögur nje göfgandi, en eftirtektarverð eigi
að síður. — Það er mynd af manni, sem hefur sömu hæfi-
leika til að vinna menn, en sem neytir þeirra á þveröfug-
an hátt, vegna þess að hugarfar lians og stefnumið er bein
andstaða hins fyrnefnda manns. Þessi maður notar sjer
undirgefni og lilLrú fólksins, sem lýtur lionum, aðeins
sjer í hag, til þess eins að upphefja sjálfan sig og auka
sína dýrð. Verið getur, að þessi náungi komi sjer vel í
fyrstu, en brátt kemur það í Ijós, að áhrif hans hafa verið
á þann veg, að þau hafa rótnagað marga af þeim stofnum,
er í umhverfi hans standa, og valdið því, að að þær jurtir,
sem áður voru góðar og gagnlegar, eða í það minsta mein-
lausar, eru alt í einu orðnar að einskonar illgresi, er
smeygir rótum sínum inn í hvern krók og kima, þar sem
því verður við komið. Þetta er hin skýra og raunverulega
mynd af „gikknum í veiðistöðinni" — manninum, sem
kom óþektur og framandi inn í lýtalítið umhverfi, og
har með sjer áhrif, sem ollu því, að þar varð von bráðar
óiiolt andrúmsloft.