Morgunn - 01.12.1953, Blaðsíða 68

146
MORGUNN
fótinn uppi á stól, og síðan hefði hún horfið þeim sjónum,
án þess að segja nokkurt orð.
Frá þessu atviki er sagt í bók dr. Björkhems, Det
Ockulta Problemet. Af tilraunum sínum er dr. Björkhem
sannfærður um, að með dáleiðslu sé ekki aðeins hægt að
framkalla afturgöngur, heldur einnig að láta afturgöng-
urnar hreyfa hluti og gera sitt hvað annað eftir skipun
dávaldsins.
Það er augljóst um þau dæmi, sem dregin hafa verið
fram í þessari ritgerð, og önnur dæmi um sams konar
fyrirbæri, að þau verða ekki skýrð út frá neinum þeim
lögmálum, sem vér þekkjum. Sérhver maður, gæddur heil-
brigðri skynsemi, hlýtur að vera oss sammála um, að
skynsamlegast sé að hafa augun opin fyrir öllum þeim
sérkennilegu hlutum, sem gerast í þessum merkilega heimi.
Merkilegasta fyrirbærið af öllum er maðurinn sjálfur.
Einn kaflann úr þessari ritgerð felidi ég niður í þýðingunni. Hann
fjallaði um reimleikahús, en á honum var ekkert jákvætt að græða.
Um hugleiðingar hins merka prófessors má segja margt, sem hér
skal ekki rakið. En um fyrirbæri hliðstæð því, er próf. Mc Dougall
og vinur hans sjá hina dularfullu hermenn, má geta þess, að mörg
slík fyrirbæri rannsakaði Sir A. Conan Doyle á sínum tíma, og leit-
aðist við að skýra þau sem gamlar myndir í eternum, er ekkert
hefðu með lifandi mannssálir að gera, væru aðeins lífvana svipir
af gömlum atburðum, sem grópazt hefðu í eterinn og væru þar enn.