Morgunn


Morgunn - 01.12.1953, Blaðsíða 79

Morgunn - 01.12.1953, Blaðsíða 79
MORGUNN 157 dásamlegan leyndardóm mannlegrar sálar? Afhjúpa þessi sannindi ekki nýja hlið á sköpunarverki hins mikla föður tilverunnar? Sýnir þetta oss ekki það, sem Einar H. Kvar- an lagði svo ríka áherzlu á að sannfæra oss um, að vér lifum raunverulega í miklu víðtækara og undursamlegra sambýli en flestir af oss munu gera sér Ijóst? Og svo lotningarverð er sú tilvera, sem vér lifum í, að hver ný viðbót þekkingarinnar, sem vér öðlumst, veitir oss nýja huggun og fyllir oss nýju trausti til þeirrar dásamlegu speki, sem er að baki alls þess, sem skapað er. „Og enginn yðar spyr mig: Hvert fer þú? heldur hefur hryggð fyllt hjarta yðar-------,“ sagði Kristur við læri- sveinana, þegar hann hafði kunngjört þeim, að innan skamms mundi hann hverfa af jörðunni. Hjarta þeirra fylltist hryggð og harmi yfir tilhugsuninni um að eiga ekki að hafa hann hjá sér lengur sýnilegum samvistum. Vegna þess, hve mikið vér vitum, megum vér ekki láta þann harm ná tökum á oss, heldur eigum vér að spyrja: „Hvert fer þú?“ Og ef vér spyrjum þannig, munum vér vissulega fá það svar, að óttinn við dauðann hverfur, vér skiljum, að burtförin af jörðunni er eins eðlileg og fæð- ingin til hennar, því að dauðinn er einnig fæðing. Sú fæðing er fagnaðarefni en ekki harms. Ekki svo að skilja, að um eintóma gleði sé að ræða í því lífi, sem fram undan er mannssálinni, þegar hún fer af jörðunni, heldur þannig, að þrátt fyrir örðugleika, sem kunna að bíða vor, ef vér förum óskynsamlega með jarðlífið, séu fram undan mögu- leikar til ómælanlegrar sóknar fram á leið að blessun, friði og farsæld. Þess vegna höldum vér minningardag látinna vina ekki með svörtum tjöldum og sorgarsöngvum, heldur sem fagn- aðardag, því að lífið heldur áfram, þótt jarðneska áfang- anum sé lokið, og geymir möguleika til fullkomnari máttar og dýrðar en vér fáum enn skilið eða skynjað. Jón Auðuns.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.