Morgunn - 01.12.1953, Blaðsíða 18

96
MORGUNN
skoðanir hans voru honum ekkert einkamál, sem þegja
bæri yfir, heldur skoðanir, sem hann taldi réttastar á
málum, sem skiptu þjóðina hans miklu. Hann var alltof
hreinskilinn maður og e. t. v. of skapstór til að þegja um
skoðanir sínar yfirleitt, og í sjálfstæðisbaráttunni fyllti
hann jafnan þann flokkinn, sem lengst vildi ganga og
fastast halda á sjálfstæðiskröfunum. Þetta einkenni hans
sljófgaðist ekki með árunum. 1 hárri elli var hann svo
lifandi maður, svo heitur þátttakandi í því, sem í almenn-
um málum var að gerast, að undrun vakti. Þess vegna
togaðist það á í sálu hans á tíræðisaldri, hvors hann ætti
heidur að óska, að fá að hverfa úr fjötrum ellinnar og
til Sumarlandsins, sem hann vissi að myndi bjóða sér
miklu betri kjör, eða hins, að lifa hér lengur og fá enn
um skeið að eiga hlutdeild í þessu jarðneska lífi, sem með
öllum breytingum sínum og byltingum lokkaði hann enn
á tiræðisaldri eins og ungan mann.
Eftir að hann var orðinn rúmfastur, var náttborðið
hans og sæng daglega hlaðið blöðum og bókum, og oft
var fyrsta spurning hans til gestsins, sem að rúmi hans
kom, þessi: „Hvað heldur þú að verði úr þessu öllu sam-
an?“ Svo rík voru tengsl hins deyjandi manns við lífið.
Ég held að allir, sem þekktu hann, hafi hlotið að óska
sér þess, að verða gamlir á sama hátt og hann. En það
er ekki öðrum gefið en þeim, sem svo eru gerðir, sem
hann.
Hann fluttist hálfsextugur hingað til Reykjavíkur, en
ekki til að hvíla sig eftir umsvifamiklar embættisannir,
þingstörf og margvísleg önnur trúnaðarstörf. Þá hófst
aldarf jórðungs starf hans í Landsbanka Islands sem banka-
ritara og endurskoðanda. Auk þess var hann yfirendur-
skoðandi landsreikninganna um skeið, gjaldkeri Kvenna-
skólans, sem þá var einkaskóli, um 17 ára skeið, starfandi
í reglu Góðtemplara, o. fl. Trúnaðarstörfin hlóðust að hon-
um enn, og fyrst á níræðisaldri vék hann öllu slíku frá