Morgunn - 01.06.1947, Qupperneq 27

MORGUNN
21
samkomuhúsi var eins og þrungið af rósemi og krafti, sem
stafaði áreiðanlega frá fólki, sem fyrir ævalöngu hafði
lifað á jörðunni, en var þarna komið til þess að taka þátt
í tilbeiðslunni með trúfélögum sfnum.
George Fox, höfundur Kvekara-trúflokksins, hafði oft
verið í þessu samkomuhúsi, og stóllinn, sem hann hafði
setið í á samkomunum, stóð þar enn og var hafður til
sýnis.“
Frá annari sýn í sambandi við samkomur Kvekara segir
höf. þannig:
„Aðra endurminningu á ég frá öðru samkomuhúsi
Kvekara, sem stóð í sérstöku sambandi við George Fox. Það
stendur á yndisfögrum stað, einangrað frá ysi og hávaða
hversdagslífsins.
Á sunnudagsmorgni sat ég þar meðal fólksins, sem var
við tilbeiðslu. Ég var að hlusta á roskinn mann, sem var
vel þekktur í Samfélagi Vinanna, eins og Kvekarar kalla
trúflokk sinn. Hann sat þar, sem öldungarnir sitja á sam-
komunum. Andlit hans bar merki þjáninga, sem hann
hafði þá fyrir skömmu þolað, og augu hans báru þess vott,
að hann var þreyttur. En þegar hann hóf upp augu sín,
leiftraði af þeim sá bjarmi, sem er sérkennilegur fyrir ætt-
irnir, sem verið hafa Kvekarar maður fram af manni.
Eftir langa þögn reis hann hljóðlega á fætur og leiddi
söfnuðinn með bæn. Það var eins og orð hans væru inn-
blásin.
Áður en hann reis á fætur, hafði ég séð hjá honum
standa framliðna, roskna konu, líka honum að allri lík-
amsbyggingu. Andlit hennar var eins og uppljómað af
þessu innra ljósi, og í augum hennar var þessi sérkenni-
legi, gegnsmjúgandi, andlegi Ijómi. Meðan hann bað, stóð
hún fast hjá honum, og ég var sannfærð um, að bæn hans
væri innblásinn af návist hennar.
Að samkomunni lokinni stóðum við nokkur í hópi fyrir
utan húsið, og þá minntist ég á það, sem fyrir mig hafði