Morgunn - 01.06.1947, Qupperneq 30

24
MÖRGUNN
Eins og ég sá hana á leiksviðinu, líktist hún engan veginn
neinni vofu, en hún fylgdi eftir leik hvers einstaks af leikur-
unum með vakandi dómgreind og athygli."
Um þessar sýnir farast höf. orð á þessa ieið:
,,Sumir gagnrýnendur vilja halda því fram, einkum
hvað við kemur sýninni í sambandi við píanóleikarann, að
þarna hafi ég aðeins séð endurminningamar, sem vöknuðu
í huga hans, meðan hann var að leika á hljóðfærið. Það
er ekkert hægt að fullyrða um það, því að mörg slík dæmi
má tilfæra, sem ýmist benda til þess, að sjáandinn sjái fram-
liðna menn, eða að það, sem hann sér, séu aðeins endur-
minningar lifandi fólks, sem við köllum.
Við verðum að hafa það í huga, einkum að því er snertir
framliðna menn, að endurminningar þeirra geta verið
ákaflega lifandi og sterkar, og sjáandinn sér áreiðanlega
stundum endurminningar annarra manna í ákveðnum og
skýrum myndum. Ég hygg því, að réttast sé, að fullyrða
ekki of mikið um það, hvort þessar sýnir mínar, sem ég
hefi nú verið að segja frá, séu raunverulega frá framliðn-
um mönnum, eða aðeins endurminningar þeirra, sem enn
lifa á jörðunni.“
Næsta kaflann nefnir höf. „Andrúmsloft USinna cdda,“
en vegna þess að sá kafli er sérlega ýtarlegur og langur
mun ég ekki segja frá honum í þetta sinn, en kaflinn, sem
þar fer á eftir, heitir:
Bendingar um víðlœkari örlög.
Þar kemur höf. inn á spurningu, sem mjög er ofarlega
á baugi hjá ýmsum þeim, sem á annað borð þykjast þurfa
að spyrja um rök tilverunnar og einkum þó rök mannlegrar
sálar, en spurningin er þessi: Hefi ég lifað hér áður og er
mér ætlað að lifa oftar á jörðunni?
Höf veltir þessum spurningum fyrir sér á marga lund,