Morgunn - 01.12.1951, Síða 9

MORGUNN
91
aðir, trúið ekki sérhverjum anda, heldur reynið andana,
hvort þeir séu frá Guði; því að margir falsspámenn eru
farnir út í heiminn" (1. Jóh. 4,1). Þessi er reynslan enn,
eins og hún var þá.
Á spíritistasamkomu í Austurfylkjunum reis kvenmiðill
úr sæti sínu undir transáhrifum og röddin af vörum henn-
ar sagði: „Ég leyfi ekki miðlinum mínum að lesa neitt,
ekki einu sinni dagblöðin. Ég er Washington forseti ... “
Of margir þeir, sem við málið fást, gleyma áminning-
unni: „Trúið ekki sérhverjum anda, heldur reynið and-
ana“. Afleiðingin verður sú, að alvarlegur maður snýr sér
með viðbjóði frá málinu, og þekkingarlítill efasemdar-
maður sér ekkert annað í því en trúgirni, blekkingar og
hjátrú.
Raunverulegir og vitrir andar eru alderi hrokafullir,
þeir eru blátt áfram og tilgerðarlausir. Þeir tala af skyn-
semd um sambandið milli heimanna. Slíkir andar eru til
hinnar mestu blessunar fyrir þann, sem kynnir sér málið
og mannkynið í heild, því að þeir hafa lifandi áhuga fyr-
ir að efla þróunina hjá oss, þeir verða oss hollir vinir,
trúfastir, einlægir, elskulegir. Eins og viðtækið þitt tekur
á móti öllum sveiflum, svo taka hinar þroskuðu vitsmuna-
verur æðra heims við hugsunum vorum og verkum. Engin
hvatning til vor um að lifa réttu lífi getur verið sterkari
en vissan um, að vér séum umkringd öndum, sem þekkja
vanþroska vorn og allt, sem vér kunnum að gera ósæmi-
legt, vegna þess að þeir lesa sjálfar hugsanir vorar. „Þar
sem vér erum umkringdir af slíkum fjölda votta“, segir
í Hebreabréfinu (12,1).
Maximus frá Tyros, grískur málsnillingur og heimspek-
ingur, segir: „Guð er hið æðsta vera. Hann er einn og
óskiptanlegur, þótt hann sé kallaður mörgum nöfnum . ..
En eins og dýrin eru eins konar millistig milli manna og
plantnanna, svo er til millistig milli Guðs og manna, en
það eru andarnir, sem dvelja á landamærum himins og
jarðar. Mannssálin ber á margan hátt merki guðdómsins.