Morgunn - 01.06.1952, Blaðsíða 12
6
MORGUNN
allt þet.ta kemur nú eitthvert náhljóð úr danskri og hálf-
danskri átt um að spíritísminn geri menn „ómóttækilega
fyrir kristindóminn" og að prédikanir spíritistanna séu
hlægilegar.
1 íslenzkri ljóðagerð, og ekki sízt andlegum kveðskap,
má víða sjá þess merki, að spíritisminn hafi haft mikil
áhrif á skáldin. Þótt þar beri séra Matthías hæst, eru und-
urfagrir sálmar eftir aðra spíritista. Nefna má Jakob Jóh.
Smára, Einar H. Kvaran, Valdimar Snævarr og ýmsa aðra.
Nokkurir þessara sálma hafa komizt inn í nýju sálma-
bókina, en á þeirri bók hneykslaðist aumingja danski
pesturinn ákaflega, þótt þar hafi hann
fslenzka orðið að sjá með annarra augum, vina
sálmabókin. sinna í Reykjavík, því að sálmana gat hann
sjálfur ekki lesið. Og þegar ágætur dansk-
ur kirkjumaður, sem reis til andsvara, benti á íslenzku
sálmabókina sem dæmi þess, hvílíka náðargáfu til skáld-
skapar hin fámenna íslenzka þjóð hefði hlotið í vöggu-
gjöf, upplýsti danski presturinn, að hver önnur kristin
þjóð mundi tafarlaust kasta íslenzku sálmabókinni fyrir
borð, vegna nýju sálmanna, sem í hana hafa verið teknir.
Erlendar sálmabækur, sem oss eru kunnar, eru m. a. ólík-
ar íslenzku sálmabókinni um það, að þær eru svo að segja
spjaldanna milli eftir menn, sem fyrir löngu eru látnir.
Gamlir sálmar geta verið í fyllsta gildi enn, en lífsmark
verður það naumast talið á kristnilífinu, þegar ungu skáld-
in hætta svo að segja að yrkja sálma og trúarljóð, sem
heima eiga í sálmabókum. Það er beinlínis spíritismanum
að þakka, að margir hinna fegurstu nýrri sálma urðu til.
Hitt vitum vér líka, að sums staðar þar
Séra Mattliías sem rétttrúuðum mönnum þykir kristnilífið
útlægur. standa með miklum blóma, kæmi ekki til
mála að taka einn einasta sálm eftir séra
Matthías, einfaldlega af því að hann hneigðist um skeið
að únítörum og sálmar hans túlka ekki kenningar rétt-
trúnaðarins. Einn þeirra íslenzku presta, sem sýndu hin-