Morgunn - 01.06.1952, Blaðsíða 55

MORGUNN
49
skáldsögu, „en mér datt ekkert nýtilegt í hug,“ segir Ste-
venson. En svo dreymir hann þrjá meginþætti söguefnis-
ins nótt eina, og meginatriðið, sem veldur straumhvörf-
um í rás viðburðanna, kom ósjálfrátt. Saga hans „Olalla"
er almenningi ekki eins kunn, en hann segir, að megin-
efni hennar sé frá „litla fólkinu" sínu komið, það hafi
sýnt sér þetta í draumi. Hann spyr eðlilega: „Hverjir eru
þessir litlu gestir mínir?“ En hvorki honum eða öðrum
hefur tekizt að svara þeirri spurningu á fullnægjandi hátt.
Swinburne, samtíðarmaður Stevenson’s (1837—1909),
segir að fyrstu þrjú upphafserindin í kvæði sínu: „Spring
in Winter“, hafi hann heyrt í draumi.
Ljóðskáldið William Archer var draumamaður mikill,
og um tíu ára skeið gerði hann sér það að venju að skrá
drauma sína jafnóðum. Han ritaði bók um reynslu sína og
segir hann þar frá sumum þeirra. Engum þeirra verður þó
skipað í flokk þeirra drauma, sem rætast eða koma fram,
en þeir eru eigi að síður fagrir og myndauðugir. Bernard
Shaw segir, að hann hafi vakið máls á því við Archer,
að þeir skyldu vinna saman að samningu leikrita, en
Archer kvað sér ekki unnt að verða við tilmælum hans,
hann taldi sig ekki hafa nægilegt vald á framsetningu
efnis i samtalsformi. En Shaw hefur frá því sagt, að einn
af draumum Archer’s, er hann dreymdi á efri árum sín-
um, hafi haft verulega þýðingu fyrir hann. Draumur þessi
varð til þess, að Archer samdi leikritið: „The Green God-
dess“, en leikrit þetta fékk ágætar viðtökur bæði í Amer-
íku og Englandi.
Reynsla Mr. Edward Lucas White á þessu sviði er einn-
ið hin athyglisverðasta og jafnvel furðulegri en Steven-
son’s að sumu leyti, en draumskynjanir hans berast með
nokkuð öðrum hætti inn í vitundarlíf hans. Hann var
kennari í latinu og grísku við skóla í Baltimore, en þrátt
fyrir kennslustörf sín vannst honum tími til að skrifa
sögulegar skáldsögur. 1 löngum formála að „The Song
of the Sirens“, segir hann nokkuð frá draumareynslu
4