Morgunn - 01.06.1952, Blaðsíða 19
Dásvefn miðilsins.
Eftir J. M. McLintock, starfsmann sambands sálar-
rannsóknafélaganna í Bretlandi.
★
Þótt spíritisminn sé orðinn meira en aldar gamall, vit-
um vér enn mjög lítið um, í hverju miðilsgáfan er fólgin.
Miðlarnir sjálfir virðast mjög óvissir um það.
Hvað er miðils-dásvefninn? Hvað gerist raunverulega,
þegar miðillinn fellur í trans og lækningafyrirbæri,
skyggni- eða önnur sálræn fyrirbrigði gerast? Um þetta
efni rekur sálarrannsóknamaðurinn sig á margþætta erf-
iðleika.
Mikla og óhlutdræga rannsókn þarf til þess að fá að
vita sannleikann um, hvernig miðilsgáfan starfar. Og fjarri
fer því, að allir þeir, sem við miðlaæfingar fást, geri sér
þetta nægilega ljóst. Sönn miðilsgáfa er fágæt, og þarf að
örfa hana og þjálfa. Til þess að bera sem mest úr býtum
með nýjan og efnilegan miðil, verðum vér að fá vitneskju
um lögmálin, sem þarna eru að verki, og læra að greina
hinn sanna miðil frá hinum, sem temja sér uppgerð og
blekkingar, en þeir eru allt of margir.
Vér þekkjum enga aðra leið til að sannprófa miðils-
gáfuna en þá að komast að raun um, hvort hún veitir oss
aðgang að raunverulega ójarðneskri þekkingu. Ekkert er
undir því komið, að göfugir ,,stjórnendur“ séu nefndir,
eða fluttar séu trúarlegar prédikanir af vörum miðlanna.
„Stjórnendurnir“ eru gagnslausir, ef þeir geta ekkert sagt
oss annað en það, sem vér vitum.
En hverjir eru þessir „stjórnendur“, sem svo mikið ber á
á tilraunafundunum. Venjulega er litið svo á, að „stjórn-