Morgunn - 01.06.1957, Side 54

48
MOEGUNN
Eftir að ég hafði sagt við sjálfan mig: „Ég vil snúa aft-
ur“, hélt ég inn í ganginn. Ég sá örlítið ljós blika í hin-
um enda gangsins og ég beitti allri hugsanlegri orku til
þess að komast til þess, en samtímis fann ég hvernig
skuggarnir þutu fram hjá mér. Mér virtist langur tími
líða unz ég náði til litla Ijóssins í enda gangsins, en um
leið og ég náði til þess vaknaði ég til meðvitundar í jarð-
neskum líkama mínum.
Ég lá rúmfastur í nokkra daga á eftir, en einu sinni,
þegar Dr. Bender vitjaði mín, notaði ég tækifærið til að
segja honum frá hvers ég hefði orðið áskynja meðan ég
dvaldi utan við jarðneskan líkama minn. Hann viður-
kenndi, að allt hefði gerzt eins og ég sagði honum að ég
hafði skynjað það, meðan ég dvaldi utan við jarðneskan
líkama minn með fullri meðvitund. Síðar fékk ég hann
til þess að staðfesta þetta með umsögn sinni.
Meðan ég dvaldi utan við jarðneskan líkama minn var
ég algerlega rólegur og áhyggjulaus. Ég var sannfærður
um að mér væri algerlega í sjálfsvald sett, hvort ég kysi,
að dvelja áfram í andaheiminum eða hverfa aftur til jarð-
lífsins. Ég hefði getað dvalið áfram í andaheiminum án
þess að ósk mín um að gera svo hefði valdið mér nokkr-
um vandræðum.
Fáum dögum eftir aðgerðina minnti kona mín mig á
draum sinn. Hún sagði mér, að er hún kom inn í herberg-
ið rétt eftir að læknarnir höfðu lokið verkum sínum,
hefði hún séð mig liggja nákvæmlega í sömu stellingum
og hún hafði séð mig í draumnum. Blóðugi þríhyrn-
ingurinn, sem hún hafði séð á kinn mér og hafði valdið
henni svo mikilli undrun í draumnum, stafaði af blóðrák
í hvíta dúknum, sem hafði legið upp við kinn mér og
myndaði þríhyrning.
Nokkrum mánuðum síðar lét ég nafnkunnan sérfræð-
ing í hjartasjúkdómum rannsaka mig. Hann sagði mér,
að flipi af öðru lungablaðinu lægi yfir nokkrum hluta
hjartans, svo að slög þess sæust ekki. Þetta staðfesti að