19. júní - 19.06.1983, Page 31

BORNIN - ATVINNULIFIÐ - SKOLINN
„Alveg hrikalega lciðinlegt að þurfa alltaf að arka fram og til baka í skólann mörgum sinnum á dag.“ Þorsteinn Hjaltason og Ólafur
Páll Jónsson með stundatöfluna sína. ... ,, .
I.jósm.: Knstján Orn
,3RIKALEGA LEIÐINLEGT“
Við hittum að máli þá Þorstein
Hjaltason og Ólaf Pál Jónsson,
nemendur í 8. bekk í Vogaskóla, og
spurðum þá hvort þeir væru
ánægðir með stundatöflur sínar.
„Nei,” segja þeir félagar, „hún er
alveg hrikalega léleg. Við þurfum
yfirleitt alltaf að fara tvisvar á dag í
skólann, stundum þrisvar.”
Við fáum að líta á töfluna. A mánu-
dögum eru þeir fyrst íimm tíma fyrir
hádegið, eiga síðan frí frá 12-2.30 og
mæta þá í einn leikfimitíma. Þriðju-
daga eiga þeir frí fyrir hádegið og fara
síðan í þrjá tíma eftir hádegið. A mið-
vikudögum er fyrst kennt í fjóra tíma,
síðan frí í tvo og síðan kennsla í næstu
fjóra. „Fimmtudagarnir eru eiginlega
verstir,” segir Olafur Páll. ,,Þá byrjar
kennslan tíu mínútur yfir átta um
morguninn og við erum samfellt í
kennslu til klukkan 12, mætum síðan
aftur klukkan tíu mínútur í eitt í tvo
tíma í stærðfræði, þá er tveggja tíma
gat og síðan förum við í einn leikfimi-
tíma.”
Á föstudögum er kennslan samfelld
frá tíu mínútur yfir átta til klukkan
tólf, en eftir hádegið er bekknum skipt,
annar liluti hans fer í teikningu og
mætir klukkan tíu mínútur í tólf, en
hinn fer í matreiðslu sem byrjar um
klukkan 1.30 og er lokið klukkan 3.30.
Þeir Þorsteinn og Olafur segjast
báðir búa nálægt skólanum og fara
alltaf heim í öllum hléum. ,,En það er
alveg hrikalega leiðinlegt að þurfa allt-
af að arka fram og til baka í skólann
mörgum sinnum á dag og fá aldrei frí
eftir hádegið til að fara á skíði eða
eitthvað þess háttar,” segir Þorsteinn.
„Það er eiginlega ekkert hægt að gera
nema á kvöldin því dagurinn fer allur í
þetta,” segir Ólafur.
31