19. júní - 19.06.1989, Blaðsíða 59

ir. Þó hef ég slegið einn — það var á Röðli í
gamla daga. Þeir geta enn verið grófir — það
hefur ekkert breyst. Konur verða alltaf fyrir ár-
eitni. En karlrembusvín ættu ekki að leita mig
uppi.
Hefurðu ekki oft verið spurð að því hvernig þú
nennir þessu púli?
— Jú! En ætli þetta sé ekki svipað og með
leikara; mann vantar eitthvað ef maður hættir.
Það eina sem gæti hugsanlega bætt mér upp að
hætta að syngja væri að stunda róðra — en það er
virkileg líkamleg áreynsla og ekkert kvenmanns-
djobb . . . við verðum að viðurkenna að karl-
menn eru sterkari á sumum sviðum — en ekki
hérna uppi, segir Anna og bendir á höfuð sér.
Mér finnst kjaftæði að segja að maður sé orð-
inn of gamall eða staðnaður til að syngja — með-
an ég get sungið lög frá Röggu Gísla ætti þetta
a.m.k. að vera í lagi . . . annars man ég alltaf
eftir því að þegar ég var rúmlega tvítug fór ég á
félagsfund hjá FÍH þar sem verið var að tala um
að maður fengi útborgað úr lífeyrissjóðnum 67
ára. Okkur Þuríði Sigurðardóttur þótti þetta
frekar fyndin tilhugsun og ég sagði: „Sérðu okk-
ur í anda syngjandi á peysufötunum?!“ Nú er
mér svei mér þá hætt að standa á sama . . . en
kannski maður hangi í þessu til fimmtugs . . .?
Helena er enn að — og Ellý, og Mjöll Hólm . . .
Ég held nú samt að þrátt fyrir allan kjaftagang
sem ég hef mátt þola í gegnum tíðina, að ég
Anna og hljómsveit Baldurs Kristjánssonar.
standi uppúr sem söngkona, að ég sé búin að
vinna mér virðingu sem slík. Ég hef alla tíð unnið
meðfram söngnum, nema þegar ég söng með
Svavari Gests og Magnúsi Ingimars, og verð að
gera það enn í dag. Ég vinn í verslun á Vellinum.
En maður er náttúrulega ekki alveg virkur í þess-
um rokkbransa nema að vera eingöngu í honum,
það er bara að hafa efni á því. .
A.
Málgagn
jafnaðarmanna
uinniiBD
Ármúla 38 • Reykjavík •
Sími 681866 • Pósthólf 320
59